Assemblée générale du clergé : Recueil des actes, titres et mémoires concernant les affaires du clergé de France. Tome 5 : Recueil des actes, titres et mémoires concernant les affaires du clergé de France

, ~9~ Du Culte divin. Trr. V. PART. Ill. 394 vat, quàm quod beatus Jacobus prxf– cripfit. Neque verà tanti facramenti con– temptus abfque ingenti fcelere, & ipfius Spiritûs Santti injuria, elfe poffet. nus, & fl in peccatis fit, dimittentur ei. Res etenim h~c gratia eil: Spiritûs Sanéti, cu– jus unétio deliéta , fi qua; fint adhuc ex– pianda, ac peccati reliquias, abflergit , & xgroti animam alleviat & confirmat , magnam in eo divina; mifericordi~ fidu– ciam excitlndo , quâ infirmus fubleva– tus , & morbi incommoda ac labores leviùs fert , & tentationibus da;monis , calcaneo infidiantis faciliùs refifiit , & fanitatem corporis interdum, ubi faluti anim:.-e expedierit, confequitur. CAP. ; . De miniftro hujus facramenti, & tempore quo dari debeat. Jam vero quod attinet ad prxfcriptio– nem eorum qui & fufcipere & minifhare hoc facramentum debent, haud obfcurè fuit illud etiam in verbis prxdittis tra– ditum, nam & oflenditnr illic , proprios hujus facramenti miniflros ecclefi~ pref– byteros , quo nomine eo loco non xtate feniores, aut primores in populo, intel– ligendi veniunt , fed aut epifcopi, aut facerdotes ab ipfis ritè ordinati per im– pofitionem manuum presbyterii. Decla– -r.atur etiam effe hanc unétionem infirmis adhibendam, illis verà prxfertim, qui tam periculosè decumbunt, ut in exitu vitx co1Ùtirnti videantur: unde & facra– mentum exeuntium nuncupatur. Quàd fi infirmi pofl fufceptam hanc unltionem convaluerint, iterùm hujus facramenti fubfidio juvari poterunt, cùm in aliud fimile vitx difcrimen inciderint. Quare nullâ ratione audiendi funt , qui contra tam apertam & dilucidam apofl:oli Jacobi fententiam , docent hanc untlionem, vel 11.gmentum e!fe humanum , vel ritum à Patribus acceptum, nec mandatum Dei, nec promiffionem gratix habentem : & qui illam jam ceffaffe afferunt, quafi ad gratiam curationum duntaxat in primi– tiva ecdefia referenda effet; & qui di– eu nt ritum & u[um , quem fanéta Ro– mana eccldia in hujus facramenti admi– niflratione obfervat, Jacobi apoiloli fen– tenti~ repugnare, atque ideo in :i.lium cornmutandum elfe; & denique, qui hanc extremam unûionem à fidelibus fine pec– cato contemni poffe affirmant. Hxc enim omnia manifeflilfimè pugnant cum perf– picuis tanti apoil:oli verbis. Nec profeéto eccleûa Romana , aliarum omnium ma– ter & magiiha, aliud in hac adminifiran– da untlione, quantùm ad ea qu~ hujus facramenti fubfiantiam perfidunt J obfe{· Ha:c funt, qua; de pœnitentix & ex– tremz unétionis facramentis, hxc fanéta œcumenica fynodus profitetur & docet, atque omnibus Chrifii fidelibus creden– da & tenenda proponit. Sequentes autem canones inviolabiliter fervandos effe tra– dit, & atTerentes contrarium perpetuè> damnat & anathematifat. De facramento extrem& unElionis. Can. I. Si quis dixerit, extremam unc– tionem non elfe verè & propriè facra– mentum à Chrifto DominoNofl:ro infli· tutum, & à beato Jacoba apofiolo pro– mulgatum , fed ritum tantùm acceptum à Patribus , aut figmentum humanum , anathema fit~ i. Si quis dixerit , facram infirmorum unétionem non conferre gratiam , nec remittere peccata , nec alleviare infir– mas, fed jam ceffaffe, quafi olim tantùm fuerit gratia curationum, anathema fit. 3. Si quis dixerit, extrem~ untlionis ritum & ufum, quem obfervat fanéta Romana ecclefia , repugnare fententia:= beati Jacobi apoil:oli, ideoque eum mu· tandum, poffeque à chrifiianis abf que peccato contemni, anathema fit. 4. Si quis dixerit, presbyteros ecclefiz, quos beatus Jacobus adducendos effe ad infirmum inungendum hortatur , non etTe facerdotes ab epifcopo ordinatos , fed ~tate feniores in quavis communi– tate, ob idque proprium extremz unc– tionis miniflrum non folùm facerdotem, anathema fit. 1 I I. Extrait des décrets du concile de Sens,, tenu en. M. n. xxvrn. titre decreta fi dei,, chapitre Io. para– graphe de extrema unétione. A D unétionis autem extrem:r facra- menmm Chriilus manu duxiffe pri- mùm videtur, cùm apofloli oleo unge- rent multos infirmos, & fanarcntur. Ne· que enim id -fuo (enf u , fed pr:rceptoris inftirnto fecilfe putandi funt. Sed ne hic natter ungendi infirmas ritus Chriili pr;rceptum , non ta men facramentum elfe videretur, Ji quis infirmatur, inquit Jaco: 1acob 5 , • e-Médiathèque | Histoire Provence | YM_054 (05)