Jean-Baptiste Guesnay : S. Ioannes Cassianus illustratus

4- 1 ~ S.CAJAn"4 illu_Jlr4tNJ,feu ~hroniè~ t'V~t~; • . & coJ+faetudine nocam atqnc 1nftgnem habulifet fib11un1c1Œm1 Callianr virtntetn , quod ad idem Czfarius aliJ.quc deinceps Arelatenfes Archie... pifcopiin del~étu atque exif\:imat~one Caffi~nitarmn , non aliud quam Hilarij deceiîoris fui exe1nplar iib1 propofuennt. 5. Ex hac autem quafi vna radice alia~ falftx font acceffiones varia– nun familiarmn , qua! ide1n Caffiani ü;fiicutuin con1plexre, nonnulla r~ fonn~ndo vcl addenda ant lcuîtcr inunutando ab ipfo difcreparunt, in quibus vix vlla nobilior quam c.~nobium S. Petri ~au~ pr_oc.ul ~b eiuf– dcm ciuirads mœnibus , quod dtcttur De l'v1onre M~uon, ems emm Mo– nachos Abbati S. Viétoris ivi::dJili·enfi fuiffe aliàs obedientes ac fubieéèos, id teftibns plan~ ..un faciam, qui & fcire debuerunt & cauG.m cur menti– rentur non habehant. E:içtant in literis Apofiolicis Gregorij V11. Vrba– ni II. & Nicolai III. opinionis nofine lexprdlà exempla , qnibus hoc quali perfpicmun lit confrérque inter ornnes.Sic enhn de fententia vtriuf– que prxdecefforis fui, fcribir Nicolaus PGn1rifex Abbati & Conuentni S. Viél:oris MaŒlienfi. Nicolaw faruUJ [eruort:1m-Dei. J) Ileétis filiis Abbati & Conuentui Mona.fl:erij S. Viél:oris Ma!Iilièn~ ad Romana1n Ecclefiam nullo m edio perrincntis , ordinis S. Bene– diél:i falutem & Apofrolicam bcncdiél:ionem. Pronifionis nofira: debet prouenirc fublldio vt ius fumn cuilibet co11feruetur, fanè quoddam pri– uilegimn fœ licis recordationis Vrbani Papx II. prredeceHoris nofiriMo– naftcrio veftro conceilùm, plumbea ipGus prredecefioris Bulla munirum, perte fili Abbas cxhibitmn, coram nabis quia prre nimia vetufl:ate inci-– pit ia1u ~ confomi, de verbo ad verbmn nihil addito, nihil mutato quod mutare pofîèt fubfl:anti~ veritatem vcfhis precibns inclinati tranfcribi & annorari fecimus ad cautelam & tranfcriptmn ipfius Bull~ noftra: appenlione 1nnniri ad perpetua1n lnemorfam fururorum, &c. Trnu infra quod ad rctn nofi:ratn fingulatitn attinct. Cœnobium S. Petri qu.od dicitu.r .de Monte ~-aiori. in Archiepifcoearu Arela:e~fi, .& Cœnob1m~ S. Mariz de Cratla 111 Ep1fcopatu Ca.rcaf1onenfi ira t1b1 ru1f– que fucce floribus per pr:Efentem pagina1n comn1irtimns , lieur prxdecef– fo~is no(hi fa11él:iŒ1ni viri Gregorij VII. priuilegio conftat elfe corn· m1!fwn, &c. Id verô .Ggillati1n perfcripfi11è Grecrorium V I 1. liquet ex ~ius l iteri s ad R ichardum S. R. E. Cardinalem P~esbyterum & Ahbarem Maffilienfem ~iufquefucce!fores datis Romœ 14. Calend.1'faij ·Ponrific~rus.anno 8. ~ia ergoquxdam Monafl:c:ria, alterum inProuin~fa, vt– dehcet Monafterirnn S. Perriquoddidtur :id Montem Maiorem, & alte– rmn in Carcaflonenfi Epifcopatn Mona fi:e1ium S. Maria:: de Craffa, quz ad huius fedis defenfionen1 propriaqne iuris eius elle di~nofcunrur, fam dudum frecularimn Monachorum culpa à relioionis rra~1ite 'deuiaaè in~ telleximus, ea rcfor111are & ad' laptî decoris fpecie1n reducere valdc eJle– ne.cdlari.tun duxünu.s, f.a~is e1l.im decentiuS'~ conueniemius e~è dicirnus. defrrulbt e-Médiathèque | Histoire Provence | YM_118