Vias, Balthasar de : Charitum

, 1 E T IV .- Heu! ho e~ fi vi, crudeliaque hofp' ci a. m ;i Non aliud potuit durius efiè malum. Non ita tartarez tarquent Ixiona pœna=, ~em celer affiduo gyrus in orbe rotat. Nec Scyt11ica graviùs querirur [ub rupe Prometheus, ~ jecoris vivo vulnere paCcit avem. .Dumque inquirit atrox nocuas Radamantllus ad vm- Debuit avulfo pleél:ere dente nefas. [ bras, ErrOavi dum te crudelem, Aglaïa, dixi , Hrec data pro culpa pœnadolôrque fuit. on eft f~va Venus, [~vlque Cupidinis arcus, Crudeles lcelus eft improperaffe Deos. Non forn1â Charitum, tcloque dolemus amoris,' Mœrorum cau[as n1ens fibi nofira parite Fiunt dulce malum exculfo prx dente dolores J 'Quos Aglaia oculis" quos Arnor igne facit. ~~~~~~~~~~~~~~~~*.~~~~~~­ ..,A,MOll CR.INl1JrS EVP.HROSYNES irrttitus au,upAlur. E D Y L L 1 V M LI. I N ferto,Eup11rofync, quod verticc cinéta gerebat Advolitans circùm, lilia carpfit Arnor. Sieur apis florum fuavem populatur odorem J Colligit his rnyrtos gelfemin6fque comi : Et cupie l1Îc traxiffe moras longumque manere J Atque l1inc arbitrio liber abire fuo. Aft vbi fuggefii defperat folvere nexus, Inftantis fupereft caura ne~ '!.lla fugre. e-Médiathèque | Histoire Provence | YM_151