Vias, Balthasar de : Charitum

LIB E RTE RTl V s. 2, 0 7 ~am quater ipfe fuis geŒt cervicibus, & quam . Luce pari meritô gefferat amè parens. Regia Legatum fa:pe hune audiverat aula ~ Et tanto applaufus munere f~pe fuit. ~.o,tque dari fuerant, tot publica commoda faices, Plus p,3trix oblatus quàln fibi juvit 110nos. Non 11l11C al11bitio, livor, non ardor habelldi, Nullus in elato pe6fore fafius erat. Sed mite ingenium, bona men~, pierafque,fidéfque, Et Inajus generis nobilitate decus. ,C'onderis exiguo, genitor ,fub nlarmoris orbe, Nulla talnen tumulo ditior vrna CLIO; Si tibi confiruéllls noil:ro ponatur amore, Hxc licèt ex agathis, aut adalnante foret. Si v,erun1 eil:, Nioben bis feni ob funera partus In Iiquidum filicem faxih.caffe Deos.- eur non in gell1maln fimul & me vertere pollint, Divite vt in noil:ro fufcipiare finu? . [cern, Lee tantùln 110C optem ,Ced dent quoq; nUluina vo- ~m dare Titani Memnonis xra [oIent: - Sic tibi filU ~ fempérque tuo [ub fidere fixus Te veniente die te fugiente colaln. Nam licèt extremo trallerem [ub cardine vitam Quà tellus tenebris, qua perit vnda gelu. Extra Indos) Inundumque alium, te conderet iIlic Inferiis pietas debita noRra tuis. Felix ante obitum, cui faltem fata dedere . Nato· um afpeau, colloquioque frui. ~eliçes nati) queis fugillaffe pare ltem , Et licuit cineri dicere jufia tuo. e-Médiathèque | Histoire Provence | YM_151