Vias, Balthasar de : Charitum

HA ITVM ·Pafit11e Il vidi) llil1il efr Qll0d reflet ab i a In portu nofham detinet vna ratem. Hxc n1ea res, l1xc [ola l11eoS l11ercatur alnore J' V nicJ divitias, & nli11i dal11na gerit. i faciles ri[us neget adv ~r!àta petenti, T orqueor) & licitos fufpicor elfe proco. At l11il1i qux pepigit fi [olverit ofcula, noftr In pretium fiet carn1ine pulcl1ra magis. nnocua 11xc fuerant nafcentis pr~lnia mundi, CÙITI nondum inferret faucia terra dolos. eum pariter gemmas, pariter quod quxrimus allrum Occultis fpecubus clall[a tenerer l1umus., . o Innia qux juftâ poterant ratione Iieere, Omnibus illa pareos, omnibus ~qua.J dabat. Cûmqlle aliquis tenerx cingebat colla puellx Cingenti tl1alanlus gramen & herba fuit. Et quot comprefsis eonjunxerat ofeula labris (TUlle folum 11une finem cafius l1abebat amor) T ôtque rofàs dominx, eolleél:aque pOlna ferebat, . POJna , rofx, innocuum munus amantis erant. Paulatim paiférque ei!:ur ~ pariléfque eolumbx, Aut [preto petulans vbere fertur avis. Tempore credibile eft illo regnaflè Poëtas, Moribus l1is gens hxe vivere cligna fuit. Infons Saturni fed nunc cùm defiit xtas) Et parent cupido ferrea [eela Iovi: Excefsit pudor atque Themis) COR N li R 1 V s illam, Hunc retinet vultu Pafitheea [UD. e-Médiathèque | Histoire Provence | YM_151