Recueil des actes, titres et mémoires concernant les affaires du clergé de France : Tome 11

1119 Des hln{fices à fon joyeux avlnement. I 1 3 o tiers, ou d'un qui ejl d'une autre date , & entre parties dijftrentts ; mais qui a rap .. port au même Jujet. Cet auteur vi-voit dans le ttmps de /'arrit qu'il cite: il étoit prof<f fiur en lafacultl dt droit dt Paris. Voici ce qu'il en 11 tcrit. cord. tit. de Mandat. Àpoflol. §, Decla– rantes, in verh. Pr:rferendos, ver[. Unde ad nominat. Le chapitre Dileélus , que M. Louet ohfuve a1.ioir ltl le fondement de cet arrêt, eft un décret du Pupe Innocent Ill. qu'on dit être de fannte 1210. adrtf{i à /'ar– chevique de Sens, qui étoit légut du Pape. Le fojet itoit /'exécution du mandat du Pape fan 'prédéceffeur, pour la collation d'un bénéfice , fur laquelle le chapitre, qui y ltoit intlrejfé , formait des dijficu/cls ; ce décret peut avoir quelque rapport 4 la queflion qui a été jugée par cet arrlt; mais il n'tfl pas entiércment dans la mime eJPece. Voi&i ce que le collelieur des dé– créta/es tn a rapporté tians le troijieme Livre de fa colldliun , tit, J. de pr:r– bendis & dignitatibus, cap. 19. Dileélus filius T. canonicus Linco– nien. propofuit, quàd cùm de manda– ta Celeflini Pap:r, pr:rdecelforis noflri Linconien. epifcopus, quamdam pr:rben– dam allignavit, eidem in ecclelia Linco– nien. quia capitulum ipfum ad eamdem recipere conremnebat. ( Et infrà A. ) Ad inllanriam Rhemen. archiepifc. tune epifc. Pr:rnellin. Apoll. Sed. Leg. & auéloritate illius , ralis inter eum & cpifcopum , & canonicos Linconien. compolitio intercellit, quàd ipfo ab eis recepto in canonicum , & concelfo libi fiallo in choro, & participatione quâ– libet divinorum, ide:n frulèus pr:rbend:r percipere non deberer , nili loco pro– :ximo vacatur:r.( Et infrà B.) Cùm ergo diél:um T. in canonicum recipi, cano– nicis non obvier inllimtis, & vacatu– ram expelèare pr:rbendam Lateranen. Conlilio non lit dubium obviare ; nos faélo ejufdem legati illicito reproblto, quod ell licitum approbantes , quia \•i– derur indignum , ut receptus in cano– nicum pr:rbend:r beneficio defraudetur: mandamus quatenùs rliélos epifcopmn & canonicos , ut ei pr:rbendam, cùm fe faculus obrnlerit, non d!fferant aŒgna– re, appellatione pol1pofitâ compellatis; facientes eidem portiones quotidianas, qu:r fiunt in ecclcria memorara , fine diminutione qualiber oflignni. Reôuffè for le concordat J titrt de man– datis apoflolicis, §. DecbrJntes , for lt mot Pr:rferendos , page 68 r. de l'édition lit Paris en 16 64. fait mt1ztion dt cet arrêt, rtndu fur/es priviltces de l'évlque dt Poi- Item, pr:rfertur mandarnius etiam al– teri recepto in canonicum ab ordinario, vel auél:orirate capiruli , cùm lit gratiofa receptio qu:r non dat jus ad vacatura , c. Hi qui junlio, c. ln noflra, col. 4. verr. Limita tamen, de referv. quia h:rc recep– tio tantùm dat recepto jus agendi co– ram fuperiore ut compellat capitulum ad przbendam conferendam, c. Re!atum, &c. Diltlius 1. de pr:rb. gl. in. c. Ve– niens, de renunc. Unde cùm ad nominarionem epifcopi Piétavien. quidam pr:rsbyter Grefle fuif– fet de capitulo Laudun. fic recepcus , & demum vacans prima prœbenda fuilfec alreri collara , fuit condemnarum capi– tulum ad dandum dillributiones quoti– dianas cum fruélib. diélo Grefle , qu:r pr:rfentibus divino fervitio dari folent , donec is pr:rbendam obrinuerit, quz pollea vacans non efl adeà affeéh, ut in contrarium fatta collario non teneat. Sic fuit diétum in hoc fenaru anno 1flf- & die 7. julii pro quo facit, c. Inter, de pra:b. nili Papa illam receptionem con– firmâffet, quia cuncconfirtnJ!llS auél:ori– tate Pap:r receptus cenfetur, c. Si Âpof- 10/ica ihi noflra provijio, de przb. in 6. *"**'***** *'*****"*'** ~** Du droit qu'on appelle de joyeufe enrree , dont le Roi jouir en· plulieurs églifes du roy:n1me , de difpofcr d'un canonicat, lorf– qu'il y fair fa pre1nicrc entrée. P Lujieurs autlurs qui or.t tcrit des droits de nos Ro;s, dans la difpujizion des hl1éfices eccléfiafliques , y ayant mis le droit dt dijpofer d'un canouitat fJ pré– hende à leur prt1niert entrée a'a.'ls ccrt11ines lglifis ; on a eflimé qu'il convient au dtffein qu'on s'efl propefé d11r.sct rec11eil, d'cxpo– fer et qui concerne ce droit partic11lier, & fa dijffrenct du. droit polir le joyeux Q"t:éncmcnt à la couronne dont on "1itr.t dt parler. Pour expliq;er l'origine & lt for.de– mtnt de et droit,· quelques auteurs 11f{u– ren1 que dans unt crandt' partie dts lc'i- http://e-mediatheque.mmsh.univ-aix.fr/ [YM-54-11] Corpus | Histoire de Provence

RkJQdWJsaXNoZXIy NDM3MTc=