Recueil des actes, titres et mémoires concernant les affaires du clergé de France : Tome 10

f:t ae,r autres Mens <l' Eglifo. crimina incidere , qu:r antediél:r Pug– maticz fanltionis decretum hoc in reg– no nollro, patriaque Delphinali locum iibi vindicabant ; id~è nos animo repu– tantes quanta olim ante illius Pragmaticz fantl:ionis promulgationem , indignius rerum ac deformitas in regno nollro , patria.1ue Delµhinali gra!faretur, cùm videlic~t res nummaria ( quibus veluti nervis rerrublica fubnixa cil) e:l. maxim~ ac przcipu~ ratione exhauri1e1ur , cùm prxf\Jlibus & anti!libus facerdotio1u~1 -conforendorum libercas faculnfque ad1- merecur, cùm peregrini & incolz facer– doriis Gal!icis f>?panumerù donarentur, cmn diplomaribus Apoilolicis, Clll•S Ex– ptll.1tiv~s nuncupabant, ge!lerarlm, ~­ gillatlmque fuped1itum horninum fpt– ranriumque facerdoti1 elctliva , mixta ~c collativa in diem monis corum con– ferrentur qui eis fungebantur ; id quod cum bonis moribus non convenir, rum verù alieni fati votum habet adjunltum. -Pol1remè cùm facerdotiorum contro– vcrfiz, lirefque facrz in curia Romana difceptarenrur, ingenti nollrorum homi– num difpendio & incommodo, ex quo fequi plerùmque necelfe erat, ut qui vcl fnmpribus fuppeditare vel labori fuffi– cere nequircnr , hi aut juri Cuo cedere, :iut caufas deferere , ac pro derelitl:is h.1bere coge1entur; fimul ea acccdebat ·dcf•>1•nitas , ut litterarum fh1diofi & dif– -ciplinis liberalibus incumbentes , allt facerdotia adipifci nequirent, aut fi adi– ·pifci cuperent, litterarum lludium abji– -cere , aut cert~ deponere co~ercntur , pafsimque per urbes errabunde vagari , ut iJ periculum imminere videretur, ne litterJrum tJntlem amor & fcicntia per incuriam exolçfccrent; cùm igitur fum– rnoperè nobis viJendu:n elfe exillimare– mus , ne hujufmodi indignitas in regno nol1ro exorirerur, id quod fumram in– telligebamus , rcmpori urique infervien– dum elfe duximus , ac rebus nol1ris pe– ricliramibus pro re nota confulendum, imminenriaque detrimema m'nori ac le– viori dir~endio redimenda; quare cùm Bononi.1m C'1m omni nol1ro comitatu venilfemus, cxhiber.J:r ~ratià reveren– ti>? Sanébffimo Patri N~llro l eoni X. Ponrifici Summo, quam ei Franciz He– ·ges majores noftros, Ut primos ac ma– ,:timos facro'."anél.r ecdefiz filios exbi- . ', __ builfe noviinus, obnixis precibus ab eo conrendimus , ut fi Pragmaticz nomell omninè elfet abrogandum , faltem vice illius, boni Cuà, conciliique veniâ, cer– tas nobis leges , conditionefque medita– ri, comminifcique liceret, quibus lm– perium nolhum fupradiélum in pofierùm ureretar , quod ad ea quidem perrinet quz fantl:ione Pragma!icâ cavebantur: quibus nollris precibus exorata Pontifi– .cis fanélicas, nam ei quoque cordi erat regni nollri ecclefiam rctl:è atque ordi– nal~ minillrari , haud >?grè nnbis indul– lit, ut convenn qu:rdam nobis medita– ri , com1ne11r1rique liceret, Prag111arica: fan~lionis viccm regno ac potenrami fu– pradiélo miquc ~r:rbirura, qu>? ejufJem 1psi concilii ;iutl:oritatc, alfenfuque con– firmarenmr, qtUm homologationem vo– cant , cum irri:an:e decreto. Hujus c'om1nentarionis cur11n clim rune Sua. Sanél:ras , & nos mandavilfemus viris quibufdam confultillimis ; ira confeéla • tcmperataque funt ea cor.venta, ut plc– raque Pragmaticz fantl:ionis capita firma nobis potlhac ra taque fotura fint, qullia funr ea quz de refervationibus in uni– verfum aut figilladm faélis lbtuunt, d• lollationibus ~ dt caufis ~ de fruflr1.1toriit appel!atio1zihus , de "ntiqucJtiotze cor.flit~­ tionis C!emtr.tinL , quarn litteris vacant• de !iherè quitûqut poj{rdtn1ihu1 , de con– cuhinar;ù, quxdamque alia quibus nihil iis convenris derogarnm , abrogatumve fuit, ni fi (fi in quibufdJm capitibus non– nulla interpretanda, immutandave cen– Cuimus) quod ita referre utilitatis publi– c:r arbitraremur ; quod verù ad e!eltio– nes perrinet, minimè, quoJ oprabamus. obtinere potuimu5, caufis in diélis con– venris lati!limè inf,rris; ac nihilo feciù5 ~amen cùm ab ejufdem Ponrificis fan[li– tate di~arionem femeflrem impetrâlfemus, iis rebus tranfigendis, ruper iifque viros rnultos doélrinâ eximii, litterarumque periril pr:rdiros , ufuque rerum callc11- tillimos confului!femus, tondcm de co– rum fentenria , quando ira ferebat ratio> difficultJfque temporis , rcrum<'CJe noç ci•·cum11anr;um necetlitas , fxr~ c!itl:a conventl in regno nollro ac Ddphinn11 promulganda cenfuimus, ira ut fanélîci– nis vice:n inllarque p!cnum haheant. quor~u~ con\•enrorum ii:u a,p~'robatio.oiis .(;Oncil11 tenor fequitur & .cit .taU&. http://e-mediatheque.mmsh.univ-aix.fr/ [YM-54-10] Corpus | Histoire de Provence