Recueil des actes, titres et mémoires concernant les affaires du clergé de France : Tome 7

140 J · De la voie de fa pôurvoir 1 40-1- r copo priÙS admonito , Ut fi quid ei pro ctiam pofihàc Caur:r ecclelia!lic:r , ac caufz inllrutlionc videbicur, pollit appel- . fpiricuJ!es , & ad forum ecclefiallicum btionis juJici fignificare. Qul>d fi appel- p<rcinences, in parcibus ddegand:r com– latus compareat, cogatur tune is quoque miccancur • & fi aliqucm intedm ex de– atlorum , qu:r tr:mflata funt , expenfas , fign:uis mori contigerit, fubllicuac ordi– proportione fui, fi illis uci volueric, (u- narius loci cum co~cilio capiculi aliu1n bire, nifi aliter ex loci confuecudmefervc- in ejus locum ufque ad fucuram provin– tur, ut fcilicet ad appellantcm integrum cialem, aut diœcefanam fynodu:n, ic:i. hoc onus percineac, porro ipfam aél:orum Ut habeac quzque diœcefis quacuor fal– copiatn cc11eatur notari us , congruJ mer- tem, a\tt eciam pl ures probatas perfonas. cede accepci, appelbnci, quàm ciciùs, ac ut fuprà qualificatas,quibus hujufmodi & ad minùs incri men(em exhibere , qui cau(z à quolibet legato , vel nu11cio • nocarius , fi in difforenda cxhibicione atque eciam à Sede apollolica commic– fraudem foceric, ab officii adminillracio- tantur, alioquin poil defignacionem fac– ne, arbicrio ordinarii, fufpendatur, & ad tam, quam fhcim epifcopi ad Summum dupli pœnam quancl ea lis fuerit, inter Romanum Poncificem tranfmictant , d(;– appellantes & pauperes loci difhibuen- legationes quxcunque aliorum judicuni dam co:npellatur. Judex vcro , & fi ipfe aliis , quàm his fatl;i, , fubreptiti;r cen– impedimenti hujus confcius, pnticepfve feantur, admonec dchinc fanéb fynodus, fuerit, aliterque oblliterit, ne appellanti ram ordinarios,quàm alios quofcunque jtt· inte,grè aéb intrà tcmpus tradercncur , dices, ut terminandis caufis , quanta fie ri ad eam<ie:n dup!i pœnam, pro ut fuprà , poterit brevitate lludeant, ac licigaconun teneacur, nônobflancibus, quoad omnia arcibus, feu in litis conceflatione, feu fupra fcripc.1 , pcivile~iis , indulcis, C<>n- aliâ parce judicii dilferendâ, modis om– cordiis, qu.r fuos umùm ceneant atlores, nibus aut termini pr:rfixione, auc corn- & aliis quibufcunque confuecudinibus. perenci alià ratione occurranc. XVIII. Extrait des déo·rets du concile de Trente , fajfi.on 25. chap. JO. de reton11. ln conciliis provincia!i6us , feu diœctfanis dtjignenrur pr.tter ordi11arios a/iqu.i per– fa1r& quihus ca1'.fa ecc!tjiaftic4- de!egari poJ!int , quoties & uhi opus fuerit , ita ut unaqu<que diœcefis quatuor fa/rem ha– beat , & defignatio fa,1a trar.fmittatur ad Papam ah epifcopis. Q Uoniam ob malitiofam potenrium fuggefiionem, & quandoque ob lo– corum longinquiratem, perfonarum noti– tia, quibus caufz mandantur , ufque :ideù haberi non potefl, hincque incer– dum jlltlicibus , non undequaque idoneis, cau(r in parcibus deleganrur , Hacuit fanera rynodus in fingulis conciliis pro– vincialibus out diœcefanis , aliquot per– fonas , qu;r qualirotes habeanc, juxca conllinaionem Bonifacii otl:avi , qur in– cipit. Scamcum, & alioquin ad id aptas de– flgnare, ut przter ordinarios locoTum, iis X l X. Extrait de la quatrieme partie des décrets du concile de To1doufa , cen11 en i.1. D. XC. CHAP. l.. De jurifiie1ione ecclejiajlica. Q Uod Tridentina fanxit fynodus in vifitacionis , corretlionis , refor– ntationis , habiliratis, inhabilicatis, cri– minalibufve caufis , quas aut epifcopus; aut illiu5 officialis inrerlocuciones decre– torias edixerint , quodve aliud grava– msR fuerit , nili gravamen hujufmodi · per definitivam fencenciam reparaci, vel ab ipfa definitiva appellari non poflit , ab iis omnibus ante definicivam, fed vim definitiv:r habencem non appellccur : fi fiat appellatio , judex non deferat; nec vero mecropolicanus ad quem provoca– rum cil, donec dcfinitiva , feu vim de– finirivr haben5 fententia laca fuerit , cognitionem gravaminis, nec ipre fufci– piat, nec ei alcermn appo~at, fcd. nec tannlm aéb cauf:r appdlanus fumpubus micti decernar. http://e-mediatheque.mmsh.univ-aix.fr/ [YM-54-07] Corpus | Histoire de Provence