Recueil des actes, titres et mémoires concernant les affaires du clergé de France : Tome 6

1 De la ]urifdiélio11 Eccléfiajlique. 8..f, ~:fque licentia ipfius epifcol'Î facere : dientiam : vidcomus tam libcntcr prz– decreverunt charta1n non efîe rata1n , pofitis obte1nperare ft1bjeB:um , quàr:n qua: cJnonicis non folùm ~oncor_dar_ec, imperare fubje{tis, Quod fi femper vis fed criJrn contr.11ret fe·uemus. Adjud1ca- obedientes habere, & nunquam elfe ; vernilt quoque do1nnun1 abba[e1n non probas te non elfe tanqua1n unu1n_ ex polfe exitlcre Jrchiepifcopo legitimum illis, dum unus elfe renuis exobed1en– aulèorem canonica: defcnfionis. Unde tibus, à qui bus dum te fuperbiendo przdi.:tus archiepifcopus ratione co_n- fegregas , quorum aggregeris confortio viltus, petens veniam à Gaufleno ep1f- patenter advertimus : & fi tu vel im– copo, loco fJtisf.1ltionis firmavit perqua- pudenter contemnis. , vel im\'rudenter les ipfe voluit fidejnlfore , ut unoouo- dillimulas , reputar1 profelto mter 1llos que anno, qu 1ir1diu a111ûo viverent, rein- te noveris, de quibus fcriptum etl : Al- pore q11Jdr.i~efim_x, ful!iciem_iim olei. de ligant onera gravia & imponabilia , Math. 11. 4; olivis ad cnnficic1•dum chrifma , 1pli & imponunt humeris hominum, digito perfolveret fine nc::ligentia. autem fuo nolunt ea movere, quorum . X. Extrait du traité de faint Bernard de n1orihus & oiliciocpifcoporurn ad Hcnricu1n , Scnonenfe1n archie– pif cop11111 , q•.i efl la quarante– deuxieme des hur~sdecefaintabbé. CA P. 9. Ah/,ates cxemptioni/,us prApof– terè ftuJtntts argu.untur. M Iror quofdam in nolho ordine monaflcriorum abbates hanc humi– litatis regulam odiofa contentione infrin– gere , & fub humili ( quod pejus efl ) h.1bitu & ronfurà tam fuperbè fapere, ut cùm ne unum qu!dem verbulum de fuis imperiis fubditos prztergredi patiantur, ipfi propriis obedire contemnant epifco– pis , fpoliant ecclelias ut emancipenmr; redimunt fe, ne obediant, non ita Chrif– tus. Ille liqnidem dedit vitam ne perde– ret obedientiam : quâ ifli ut careant , romm fcrè funm , fuorum qnz vi{tum cxpendunt. Qu id hoc efl przfumptioni, 1. mon achi? neque enim quia pra:latis mo– nachis , ideo non monachi ; nempe mo– nachum facit profcllio , przlatum ne– cellitas. Ut aurem non przjudicet ne– cellitas profellioni ; acceda r , non fuc– cedat przlatio monachatui. Alioquin quomodo illud implebimr , Principem te confütuerunt ; ello inter illos tan– quam unus ex illis. Quomodo tan– quam unus ex illis manens inter humi– les fuperbus , inter fubdito5 rcbellis . . . . , 1mm1t1s inter manfuetos ? t1t te putemus ranquam unum ex illis, videamus tam exàibere paratum , quàm exigere obe- ergo tibi indignius confortium judicas , delicatorum magiflrorum , quos veri– tas increpat , an obedientium mona– chorum , quos amicos fuo5 commemo- rat 1 ait fiquidem : Vos amici mei ellis, Joann. • i; fi feceritis qua: przcipio vobis. Vides igi- v. •4· tur quale efl jubere quod ipfe non feceris; aut nolle facere quod docueris. Deinde ut taceam illud de regula , Rcgul. fanc– ubi à fanlto Benedi{to tibi pra:cipitur, li Bcncd. <. ut quz doces difcipulis elfe contraria , i. in mis faltis judices non agenda ; ut item prztermittam, quod apertè defi- nit tertium humilitatis elfe gradum , ut quis pro Dei amore omni obedien- tia fe fubdat majoti ; in regula verita- tis attende quod legitur: Qui folverit, Math. 1. _T; inquit , unum de his minimis meis man- ''· da ris, & docuerit fic homines , minimus vocabitur in re~no czlorum. Proinde tu docens & renuens obedire. non mini- mum fed maximum Chrilli mandatum • & docere , & folvere convinceris. ltaquc do{tor & folutor mandati, minimus tu vocandus es in regno cœlorum. Si ergo mi putas injuriam prioran1s minorem • fummis videri focerdotibus : non ma- gis indignnm zflimandum efl , mini- mum vocari in regno cœlorum 1 fi mul- tum fnperbus es , plus minimus quàm minor vocari confundere. Minor quippe vilitas ell minorem videri , quàm mini- mum ; longè autem pra:flantius, folis fubdi epifcopis quàm univerfitati. Sed non propter me , inquit , facio, fcd quzro eccleliz libertatem. 0 li– bertas omni , ut ita loquar, fervimte fervilior , patienter ab hujufmodi li– berrore abflineam , quz me pellimz addicat fuperbiz fervituti. Plus timeo dentes lupi , qnàm virgam pafloris. Cenus fum enim ego monachus & mo-, http://e-mediatheque.mmsh.univ-aix.fr/ [YM-54-06] Corpus | Histoire de Provence