Recueil des actes, titres et mémoires concernant les affaires du clergé de France : Tome 6

9 i J De la ]11rifdiélion Eccléfiajliq11t. 9 '. 4 non baculum pallonlem, fed qua fi [cep- adjeltio, ( Dti gratiâ) comparel:iar; ira rrum regale, cuju•. facies non apparebac quod ex litteris ipfis. non ma gis l:'oce_rat incegra, fed _d11n1dta .unq1um m aha comp_r~ban fu11fe fig11lum Hennci qua_m medietate reîp1ceret al11m , quz ramen Lodo1ci. lnllrumenrum quo que fencenuz toi. v•cUJ remanebat; fed quzdam ima- mulcis modis inveniebarur fufpeltum, go videbarur ex ea fui Ife dclera, quia cera tum quia quzdam in ipfo apparebanc li– in ea parte: 11ec in colore, 11ec in piani- turz, tu1n quia fubfcriprio 11ocarii vide– tie reliqu.r parti fünilis apparebac. Undc bacur alcerius manûs fuilfe quàm conf– non epifcopi, fed lmpetltoris, videba- ~riptio inflr_umenci: cùm came_n nocarius tur fuilfe figillum, quod 1n una med1e· m fubfcnpuoneprofitcreturfemlhumcn– tate Czfaris imaginem exprimebat, & cum manu proprià confcriptîtîe. Liccera in airera medieuce przfumebac, vel filii, quoque recentiorvidebatur quàm charca, vel conjugis imaginem habuilfe. Nam & & à qua yidebatur encaullum infeltum, in ipfo figillo nullz aliz littera: apparc· & ant1qu1~s app~rerec. . . . . bant, ni fi quz nomcn proprium, cum .. In omnibus e~1am 1mpenahbus pnv1le– hâc adjeétione, Dei gratiâ, defignabanc, gus, quz pollenora fueranc, nulla pror– fed cùm proprium nomen ipfius epif- sùs ell habita mentio de illa fencencia, copi fuerit Luitardus, in nomine proprio, quamvis in eorum al:quibus n1entio quod exprimebat figillum, deleta- fuerant falta 'fucric L1:1itardi , qui diceba~~r do– duz litterz, fecunda, quz fuerat Inter L. nat1onem fecilfe. Porro , fi leg1t1mum & T. & fexta, quz fuerat inter R. & V. elfet & verum inllrumentum fenten– ita quùd fi fecunda fuilfec O. & fexca riz, per illam tamen fencemiam nul– fuilfec I. procul dubio non Luitardus fed lum Mediolanen. archiepifcopatui pra:- !•urti• col- Lotari us leger~tur. Quod etiam inde cog· judicium poterat generari , cùm ipfa lttl. rtcipt- nofci porerac, quia fecundùn1 dif~lofitîo· fenre1ltÎJ lara fuerit i11ter llios, & res rtt. nem aliartlm Jirtcrarum inter L. & T. inter alios alla alii non pra:judicec, nec nonerac fpatium nifi quod pocuilferunam attellationes qur continebantur in inf– Jrtteram conrinere, cùm fecu11dù1n inte- trume11to fenrcnri:e , per q11as legiri1na gritatem hujus nominis Luitardus, inter donatio Luicardi videbatur elfe probata, L & T. duz litcerz funt diverf:i:, przte- poterant eidem archicpircof''tui nocu– rea i11ter il. & V. tam modicu1n eratfpa· n1cnrum aliquo(l irrogarc, ct'i1n inter alias tium , ut in eo non hzc littera D. quz perfonas , & in alio judicio recepez fuif– majus occupac fpacium, fed hzc littera I. fenc. Czten\m, memoratum Hcnrici pri– quz minimum occupat, videretur for- vilegium, quod non folùm confirmacio– mata fuilfe. Rursùs cùm cera figilli ab in- nis, fed etiam donacionis '·idebatur fuif– teriori parte vecullillima effet, cera quz fe;_unde rerumdominium donatarum in– pofira erat ab exceriori parte , quafi ad tclligi forcè poterat monallerio acquili– confervationem figilli , recens erat & tum & traditum , quamvis ex forma pe– mollis. Quod cùm diligenter invelligatum titionis, quz in ipfo privilegio declar ltur, fuilfec , certo ccrtiùs cil comperrum , & quibufdam aliis verbis qux ponuncur quod fub velluto figillo charta fuerat per- in ipfo, confinnatorinm tJntÙm videretur fora:a, & per glurinum nov:e cerz, quz fui Ife, ut tamen intelligatur eo modo quo fuerat pofita exteriùs, quafi ad confer- magis polfet valere , dillinguendum uti– 't'ationem figilli, vitiosè fuit ipfi chartz que videbatur, ut idem I·lenricus alia conjunltum. Eâdem falfitatisfpecie, per donaveric, & alia confirmaverit, ci\m vitiofam videlicet appofirionem figilli , eadem legitimè nequivilfenc & conf.i– czcera ferè privilegia Rom. lmperato- mari pariter & donari; confirm:ri can– rum, . przter privilegium Henrici, vel quam priùs habita & polfe!fa ; do;uri folfa reperta func , vel falfata. Sed & ip- tanquain tune tradita & concelfa. Do~ fum Henric! privilegiumad fidemalhuen- n~verit, _in_qu~m, illa. qu:r ipfe incrà. dam non v1debacur fufficere, quia nec tnum m11l1anum fpanum monallerio erac public& manu confeltum , nec figil- concedebat , confirm3'•erit autem qu:r lum habebacouthencicum, eà quod eracex priùs ipfi mnnallerio concelfa fuerant media ferè parte confumptum , nec plus & donata , inter quz illa contineban– d~ n~min~ proprio, ni li _ult!ma !"ediecas, cur quz de~uél:a func in judicium. V'delicer icus , nec cztens littens mfi hzc Ac per hoc dia non pocerant intelligi Tome VI. 1\1 mm • http://e-mediatheque.mmsh.univ-aix.fr/ [YM-54-06] Corpus | Histoire de Provence