Recueil des actes, titres et mémoires concernant les affaires du clergé de France : Tome 6

t~ ,, De la larifditlion Eccl/jiajlique: r ~ 4 «clef am dcfarri' atque i!Jidem cermùzari buflil>et eccleliis' nec conllituanrur nec Cap;rnl•"P"'ipiac. ~i:nul & hoc. lhtutum dl, ut expelhntur. Et fi quis deinceps hoc fa- 1'''"'""' nullus prcsbyter, a.ut d1.aconus, vel. fui>- cere, tenr.;iverit, fynod~li fententiâ dif-. "'"'· 7 8 7· diaconus aut fidelis h1cus, vel qu1cun- tnél:e fenatur. , . . . que regul:r manc1parur, .fuo ep1lcopo, inllatus, aut fch1fma fac1ens, aut con– tumax vel inobediens appareat, quoni;im C2n. 40. in canonibus fcriptum eft : Presbyuri & lpol~olo · diaconi pr&ter ep1"jèopum ni! agcre ptrten– !""'· cenc. Et per inobedientiam primus homo cecidit. Quicunque verù audent evertere hujufmocfi formam quocunque modo , nec proprio fubjiciuntur ep1fcopo,. fi quidem derici funt, cano!'UITI corrept10- mbus ful>iacebunt, fi vero laic1 vel mo– nachi fucrint, cc;mmunione priventur. ART. 1 )6. de epifcopis non accufandis nifi ad fomnzos primates : ql!ia non omnes metropolicanifum.'ni font primate.r. Et hoc fommopere ah eis pritvideatur , ne aLi– qutÎ cupiditate vel invidiâ fiat. Si quis epifcoporum accufatur , ad fummos primates caufam deferat accu– fator, qui attentiùs difcut!ant fi .causâ pietatis hoc fiat necne. Quod fi alicuJus invidiâ, aut inimicitiâ , vel pravâ cupi– ditate, aut mali voluntate aél:um fue– rit , nullo modo tale recipiatur nego– tiu1n , quoniam inconveniens etl , ut hi qui thtoni Dei vocanrYr, & immobiles elTe debent, pravorum accufationibus moveantur vel perturl>entur. Nam li causâ pieratis agi inventum fuerit, pa– tienter audiatur; minus ne, rei ciantur , & canonicè corrigancur. ART· 161. De preshyteris inflatis vel .fêhifma facientihu.s. Si quis presbyter, contra epifcopum fuum infla tus, fchifma fecerit , anathe– ma fit. Quàd fi fuperbiâ, quod ablit, inflatus, feccrnendum fe al> epifcopi fui communione dt1xerit, ac fep:tratln1 cum aliquil>us fchifma faciens facrificium Deo obtulerit , loco amilTo , anathe– ma habeatur. Nihilominus & de civi– rate & congregationc in qua fuerit, lon– gius repellatur ; ne vel ignorantes, vel fimpliciter vivenres , fempiternâ fraude decipiat. > AnT. 1666. Ut presbyteri in ecclefiis in– confu!to epifi:opo nori confli1uantur > vel de ecclejiis expe!la.ntur ab a!iquo. Sancitum eft, ut fine auétoritate vel •onfenfu epifcopoium, presbyteri in qui– Tome VI, • ART. 17 I. De <pifcopis, fi in reatum in•: 'urrerint, q11.id agendum ftt. . Si quis ~pifoo.pus à quoquam impe– t1tur, vel Jlle ahquam quzllionem retu– lerit, pet epifcop.os ju~ices caufa finia– tur, fivc quos e1s pr11nates dederint live quos ipli vicinos ex confenfu dele~ germt. XLVIII. Extrait d'une ordonnance de faint Louis, donnée en 122S. rapportée dans 111 troifieme partie du jlyle du parlement , intitulée Ordina– ciones RegΕt'. , tic. 4 5. de pri– vilcgiis Regiis ac Burgenfibus , §. 1 o. dans Dumoulin, tome fa-. cond, p.ige .f; 2. L lbertates, franchiliJs, immunitares; prxrogati\•as , jtira , pri\•ilcf;Îa, quz per inclicz rccorllatio11is 1 7ra11corum Reges pr:rdecetfores nolhos , & fuc– cellivè per nos eccleliis , & monafte– riis atqt1e locis piis, religiofis, necnon perfonis ccclefiallicis regni noftri con– cetfa funt, renovamus, approl>amus & confir111amus. XL 1 X, Sanai Ludovici Francorum Regis chriflianij}imi pragmatica f.inaio. PR 0 E MI U M. L Uoov1cus , Dei gratiâ, Franco-· run1 Rex , ad perpetua1n rei memo .. riJm. Pro falubri & tranquillo lhtu ec– cleli:r regni noflri , necnon pro divini cultûs augmenro , & Chrilli fidelium ani1narum falute ; 11tquc gratiam , &: auxilium omnipotenris Dei ( cujus fo– lius ditioni ac proteél:ioni regnum nof– trum re:11per rubjeétum extitit' & nu11c effe volumus ) conrequi valeamns' qua: fequunrur hoc ed1él:o confultiffimo in perpetuùm valituro, flatuimus & o~di-. namus. N • http://e-mediatheque.mmsh.univ-aix.fr/ [YM-54-06] Corpus | Histoire de Provence