Auteur : Recueil des actes, titres et mémoires concernant les affaires du clergé de France. Tome 4 : Des ministres de l'Eglise qui sont réguliers

t 9 47 Des MÎlziflres de l'Eglifa 1 9 4·! firoit perpétuelle, iJ toutes autres relicieu- ex quibus cognorcant (,nguias muneris fis qu.i ont Le manùnent des revenus du. mo- fui partes , ii vero curatores , & id ge– naflere, informeront tous les trois moi.s la neris miniflri, ab epifcopo, finr-ulis mo– cvmmunauté, de La dépenfa & de la recette, nafleriis curz fuœ fubjeétis , illos non afin que La communauté ait connoi/fance de habentibus, conflituantur , ita tamen ut l'état de fes revenus, & que tous les ans les ejufdem epifcopi arbitratu, à muneris comptes en feront re:Ldus devant le fapérieur illius cura omnes & finguli femper amo– ou fan vicaire, lcqueL pourra punir d'une veri queant ; bonorum & jurium om– peine convenable ce/les quz aut fibi vindi- nium ad monaflerium quodcunque > c3rint, aut 'perperàm perdiderint monaf- eriam regularibus fubjeétum , pertinen– terii bona. tium , inventarium , probabili formâ Saint Charles veut que l'argent du mo- confcriptum , fex menfium fpatio ad ar"" najlcrefoit dépofé dans wz coffrefermé à deux chivum epifcopale, ab iis quorum inte– clefs a'iffùentes , dont L'une Jèra gardée par refl, deferatur , ne fraus ullo modo fiat lafapérieure, & L'autre par ta premiere dif numero monialium ab epifcopo pr;rfi.– crete : il ajoure, nec verà capfa aperiri , nito ; quamobrem fi quas eüam alie.;, aut in ea poni pecunia, aut inde auferri nationes eorum bonorum , juriumque ; poffit, nifi & pr:rfeéta & major difcreta, fieri. deinceps contigerit, de iis epifcopua & fcriba monialis , qua: ejus rationem cernor fiat. jneat , interfuerint. Ce.r réglemens ont été confirmés dans la trozjienze partie des conflitucions du qua– trieme concile de Milan, tenu fous le même faine prélat en 1576. titre on:re de monia– libus ; il y ajoute d'autres réglemens qui expliquent le détail dans lequel il eftimoit qu'un évêque doit entrer dans ce qui con– cerne t adminiftration même temporelle des monafleres de religieufes, quantùm vero & tritici , & vini , & obfoni, & aliarum rerum ad anniverfarii vitl:ûs fuHentatio– nem unicuique monailerio fatis elfe epif– copus exiil:imârit , id ipfe accuratè pref– cribat, in ea aurem prxfcripta difpenfa· tione, aàminiil:rationeve, fi przfeéta ne– gligentem fe pr~fl:iterit , ab officii fui 1nunere fufpendatur. ./:Es alienum , quod quinquaginta num– morum aureorum fummam excedat, ne in ullo monailerio contrahatur fine fuo– rum curatorum permilfu, concelfuve, qui in magni momenti rebus epifcopum con– f ulant. Ne f:rclilaribus negotiis moniales fe implicent , utque fimul multis fraudibus ac detrimentis occurratur , hoc fedulà fpifcopus curer , & illorum pr~dia lo– centur , idque fub hafta, auétione faétâ, nifi aliter quandoque expedire cenfuerit. Ad tuendam etiam claufuram ea cau– tio adhibeatur, ut neque rriricum, neque fruges , neque annona in ullis monaile– riis, pr~terquam ad monailerii ufum & nece!liutern , alfervemr. lv1onailerii uniuîcujufoue curaroribus procu.ntoribus , patronis , defenîoribus: iilb ep1fcopo çerra:: regul;r pra!fcribantur , X 1 1. Des lieux dans lefquels, fuivant le$ faints décrets , ·tes n1onafieres des religieufes doivent être firués. Lajituaûon des monafleresde religieux ayant rapport à leur adminiflration temporelle~ on a cflimé qu'il convient d'en rapporter les rég!emens que le concile de Trente, (;/ les autres 'onciles tenus depuis en onl domié. Extrait des decrets du concile de Trente_, feffion 25. chap. 5. de re– gularibus & monialibus. Q Uia monaileria fanétimonialum, ex· tra ma:nia urbis vel oppiài conili– tuta, malorum hominum prxda- , & aliis facinioribus fine ulla f ~pe cuilodia funt expofira, curent epifcopi & alii îuperio– res , fi ira videbitur expedire , ut fanc– timoniales ex iis ::icl novJ vel antiqua monaiteria inrrà urbes vel oppida fre– quentia reducantur, invocato eriam auxi~ lio, fi opus fuerir, brachii f ~cularis; impedientes vero ' vel non obedientes, per cenfuras ecclefiailicas parere com– pdbn r. C' efl la doltrine ordinaire des canonijles . J / I • qu en ce cas un evê.que peut, en executzon. de ce décret , obliger les reûgieufes étabLiû dans fan diocefe deJe retirer a.ans les viiies a e-Médiathèque | Histoire Provence | YM_054 (04)

RkJQdWJsaXNoZXIy NDM3MTc=