Auteur : Recueil des actes, titres et mémoires concernant les affaires du clergé de France. Tome 4 : Des ministres de l'Eglise qui sont réguliers

Des Miniflres de !' Eg!ifa ; 7r; 1 1 1. Extrait des decrets du quatri.eme con– cile de Latran_, tenu en M. cc. xv. auquel le Pape Innocent III. a prijidr!. Canon Il. De communihus capitulis monaclzorum. I N fingulis regnis five provinciis .fiat de triennio in triennium, Calvo Jure diœcefanorum pontificum , commune 1 capitulum abbatum atque priorum ab– bat~s proprios non habentium qui non confueverunt t:de capirnlum cele– brare : ad quod univer!i conveniant, pr~peditionem canonicam non haben– tes, apud unum de monafèeriis ad hoc apmm, hoc adhibito moderamine , ut nullus eorum plufquam fex eveél:iones & oB:o perfonas adducat. Advocent autem charitative in hujus novitatis pri– inordiis duos CiHercienfis ordinis ab– bates vicinos , ad pr~il:andum fibi con- 1ilium & auxilium opportunum , cùm fine in hujufmodi capitulis celebrandis ex Ionga confuetudine pleniùs informati. Qui abfque contradiétione duos fibi de .ipfis alfocient quos viderint expedire. Ac ipfi quatuor pr:r!int capitula uni– verfo., ira quàd ex hoc nullus eorum auétoritatem pr~larionis alfumat : unde cum expedieïit, providâ poffi.nt delibe– ratione mutari. Hujufmodi vero capi– tulum aliquot certis diebus continuè juxta morern CiHercienfis ordinis cele– bretur, in quo diligens habeatur traéta– tus· de reforrnatione ordinis & obferva– tione regulari : & quod flarutum fuerit, illis quatuor approbantibus, ab omni– bus inviolabiliter obfervetur, omni ex- . cufatione & contradiétione, ac appella– tione remotis, provifo nihilominus, ubi fequenti terrnino debeat capimlum ce– lebrari: & qui convenerint, vitam ducant communem , & faciat proporrionabiliter :fimul omnes communes expenfas : ita quod fi non omnes potuerint in eifdern , faltem plures fimul in diverfis domibus commorentur. Ordinenrnr etiam in eodem capitulo religiofx ac circumfpeéta" perfonz, quz fingulas abbatias ejuf<lem regni, five provinciz non roltl1n monâchorutn ' fed etiam monialium , fecundùm formam fibi prxfixam, vice noihâ Hudeant vifi- tare , corrigentes , & reformantes quz correB:ionis & reformationis officia vi– derint indigere : ira quod fi reélorem loci cognoverint ab adminiihatione pe– nitùs amovendum , denuncient epifcopo proprio ut illum amovere procuret: quod fi non fecerit, ipfi vifitatores hoc re– ferant ad apoilolicz Sedis examen : hoc ipfum regulares canonicos fecundùm or– dinem fuum volumus & przcipimus ob– fervare. Si vero in hac novirate quidquam diiliculratis emerferit, quod per pr.r– diétas perfon:is nequeat expediri : ad apoilolica:Sedis judicium abfque fcandalo referatur, c:rteris irrefragabiliter obfer– vatis ,qux concordi fuerint deliberatione provifa. Porro diœcefani epifcopi monail:eri:i fibi fubjeéta ira iludeant reformare ut cùm ad ea pra:diéti vifitatores acceffer– rint, plus in illis inveniant quod com– mendatione , quim quod correétione fit dignum : attentiffimè prxc:iventes, ne per eos diéta monaHeria indebitis one– ribus aggraventur. Quia fic volumus f u– periorum jura fervari, ut inferiorum no– limus injurias fuil:inere. Ad hoc diihiétè prxcipimus tam diœ– cefanis eµifcopis , qu:lm perfonis quJ: pr:rerunt capitulis celebranclis ut per cenfuram ecclefiafl:icam appe!latione re– motâ ,compefcantadvocatos, p:nronos_, vice-dominos , reél:ores & confules > magna tes & milites, feu quoflibet alios, ne monafleria pr~f umant offendere in perfonis ac rebus : ac fi forfitan offen– derint, eos ad fatisfaétionem compellere non omittant, ut liberiùs & quictiùsom– nipotenti Deo valeant famulari. Can. I 3. De novis re!igionihus prohihitis. Ne nimia religionum diverfitas gra– vem in ecclefia Dei confnfionem indu– cat, firmiter prohibemus, ne quis de c:r– terà novam religionem inveniat: fed qui– cunque voluerit ad religionem converti, unam de approbatis alfumat. Similiter qui voluerit religiofan: d~mu_m fundare., de novo regulam & mH1mt10nem acc1- pi~t de religionibus approbatis. . . . Illud etiam prohibemus ne qms rn d1- verfis monaileriis locum monachi ha– bere prxfumat, nec unus abbas pluribus n.1onai1eriis pr~fidere. e-Médiathèque | Histoire Provence | YM_054 (04)