Recueil des actes, titres et mémoires concernant les affaires du clergé de France : Tome 3

txempts ,,. non tXempts. T1T. lV. CHAP. T. 8Si re(l'ores minùs runt cap1ces, ccrtam pro– ventnuin partem, & portione1n qu:i.1ndam ad arbitciu~n fuu111 definiend:im, quot:tnnis accipi & dctcahi. in hujufmodi contiona– rorum impenfas & iull1 llipiendia conver– tenda1n & impendend:11n, vocato ad hoc, fi o_pus fuerit, br:ichii fœcularis auJ1ilio. Can. J· Ne verù difficultas fit in hujuf– rnodi concionatoribus feligendis, ex quo– libet ordine , live firculari live regulari , eliganrur & dcpurenrur , qui in omnibus circ:i hrc mun1a epifcopis obedianr : nec ullus milîionibus dellînatus pro\•incia1n fufcipilt, quin priùs ab ordinariis loco– rum officii per:igendi faculratcm obtineat. Extrait des dicrets du même co11cile, chapitre 1 .J. de prxdicatio11c vcrbi Dei. ). A Pcrfonis igirur concionatorum incipicntcs, llatui1nusnullunlcrfc ad tlntum mu nus alîumendu1n, quin ini– ti1tus racro diacon1rt'1s ordinc J iis vir– turum infigniis , & fcientiarum divina– rum copi3 lit inllruétus, quz ad vcrita– tem verbi Dei purè & orthodoxè prz– dicandam fatis valeanr. Quocirca eum :in in doélrinz Jidei 1rticulis , & dogma– tibus à facro T ridentino explicatis, clarè elucidandis , canone fcriprur:r, peccato origin:ili, jullillcatione, facramentis, fa– crillcio miffz , purgatorio , invocatione fanélorum ) racris reliquiis ' imaginibus fanftorum , indulgentiis, ]>ap~ aullori– tare , jejuniis, dicru1n fcllorum ratione verfatus fit , renrandu1n elfe przcipimus. 1. Ac przterea eumde1n pcritia1n bi– blioru1n h;ibere, comn1entariJ v;iri:i evol– vilÎe , fenfus diverfos callere , trJditio– nes apollolicas tenere , I>arrum fcripta legilTe, & ex iis quemdam libi familia– rcm rerinerc intcndimus : doftrina1n in– fuper œcumenicoru1n conciliorum, fanc– torum viras , J>onrilicu1n iura , provin– cialia concili:i & diœcef;ina fufficienter memoriz 1nJndalTe oporrebit : neque ignorare , fcd rhi:ologi.-c myllic~ ope– ram n:ivarfe oflendat : & ut medirandum fcilicet & orandum , cxercitiifque fpiri– ru;ilibus vacandum, indicer, quO pi;is :animas 1 & in vi1 Dei prolicicntes , va– Jeat erudirc; cùm fcriptum fit, Ji cœcus cœcun1 ducJt, ambos in fovea1n catlcre. J· 1-Iinc edici1nus omncs, & quofcun– gue religio(os, extra c;lauftra vivcnœs J Tome 111. ad conc;ionandum non ad1nittendos , nec alios quof\'iS fxcularcs , cujufvis privile– gii pr~texcu, ni pri1\s ab epifcopo loci • fcienrià , dollrin;l & probiratc approb1ti fuerinc, liccntiamque in fcriptis obtinuc– rint. Quod fervari eti:im volumus in iis religiofis qui eamdem faculcatem à Sum– mo I>ontifice adepti, abfque ordinarii li– ccntil. pr:zdic:ire pra:fumunt : quos ideo coram ordinariis concelT.-r facultatis lit– tcras exhibere jubcmus, aut fecus e3.dem uci prohibemus. 4. Sed nullo modo audiendi funr quzr– tores cleemofyn1rii , ut per feipfos, auc alios pollinc przdicare , imà quod fan– xit facrum conciliu1n T ridenrinum , no– men eorum cxtinguendu1n penitL1s & 1bo– lendum cenfc1nus: patianturque repulfam hofpitalarii quicunquc: feu ab iis depurati, qui colligend;r eleemofynz grari;i., certas indu l~enti:is circu:nferunt publicandas. ! . (Juamvis auten1 parochiex vi pro1no– cionis f ux :id regimen ani1narum, JUS con– cion:indi h:ibere vidcanrur : ne camen id munerisalf111nanc, li fcei doB:rinà pollerc non exilli1ncnt, qu:z ad purè verbu111 l)ei diffeminandum fufficiat, prohibemus: fed exhortari dunraxac populum & 1nonere , quas virrutes amplelti, quzvc vitia fiigcre debcat, indicare , & doll:rina1n chrillia– n:i1n rraderevalc;inr, farifque lit illis libei: homiliarius vel concilii Tridentini cate– <.:hiûnus parochianis fuis ex fug$elln pr:r– legendus. Qui vcrO fclicioris tucrint in– genii, cura lit epifcopi diœcefani cos ad fe aliquoties advoc:irc , audire concio– nanres, illifquc ;inin1os addcrc ad benè & fruftuosè concion1ndu1n. Quos aucc1n ad ea munia n1inùs aptos ani1nJdvertet, pro– hibeJt, ne dellru;int, potil'1s quànl :zdi– Jicent : fique illis przdic:indi ob\igatio in– cumbat, per aliu1n concion1torem munia. debit:i in1plcrc co1npellantur. 6. At ne quis concionator, qua1nvis ap– probatusin aliquo diœcefis loco, pro,·in– ciJm pr.i:dicandi, infcio ordin;1rio furci– piat, cpifc<>pi folù111 lit in on1ni!J11s fu:r diœcelis ecclcfiis, eci:i1n exc1npris, ft:d in quihus cura fir ani1nan11n, concionato– re1n eligere & conllitucre, conrucrudi– nibus, & conrrariis quiburcunque abro– garis. Ac non recus iiJt in iis locis in qui-· bus pro 1najori con11nodîtatc populi, tem· poribus a,{venti1s & quatlr;igc6ma-, con– cio hJbcri folcc in ecclefiis 1nendic.Jn– ti11rn : fed ad epifcoj>um prorfus talis con– c:iona.toris elcaio pcrtinear, ncquc vaJ.ea.t Kkk http://e-mediatheque.mmsh.univ-aix.fr/ [YM-54-03] Corpus | Histoire de Provence