Assemblée générale du clergé : Recueil des actes, titres et mémoires concernant les affaires du clergé de France. Tome 2 : Des ministres de l'Eglise

109 Des droIts t" prérogati'v~s 'CUITI re\reïentia \' ifitationem ipfam ab– folvere.lntc:rimque eaveant, ne inurili– bus fumptibus, CUiqUZl1TI graves, one– rolive unt, nevc ipfi aut qui[quam [uo– l'UJ11 quidquam procurationis causâ pr,~ vifttLltione, etiJ\11 tdlamentorum ad t'lOS ufus, prxter id quod ex re!ic1is piis jure debetur, aut alio quovis nomine, nec pecuilÎarn, ~ce munus, qyodcunque ft:, etiam qualltercunque ofIeratllr , aCCl– piant : nonobitante quacunque conCue– tudine, etiam immemorabili : exceptis tamen vittualibus, qu~ fibi à fuis fruga– liter moderatèque , pro ternporis tantùm neceffitate & non ultrà, erllnt minifl:ran– da. Sit tamen in optione eorurn qui vifi– tantur, fi malint folvere id quod erat ab ipfis antea folvi, certâ pecuniâ ta– xatâ, confuetum: an verà prxditta vic– tualia fubminiilrare, falvo item jure con– tentionum antiquarum cum monafleriis , aliifve piis locis, aut ecclefiis non pa– rochialibus inito , quod ilLrfum perma– neat. In iis vero locis, feu provinciis , ubi confuetudo eil , ut nec viétualia, nec pecunia, nec quidquam aliud à vifitato– ribus accipiatur, fed omnia gratis fiant: ibi id obfervetur. Quod fi quifquam, quod abfit , aliquid amplius in fupradittis om– nibus cafibus accipere prxfumpferir : is prxter dupli reilirurionem, intrà men– Cern faciendam, aliis etiam pœnis juxra conftitutionem concilii generalis Lug– dunenfis, qux incipit, Exigit : necnon & aliis pœnis in fynodo provinciali., arbitrio fynodi, abfque ulla fpe venix mulétetur. La conflitution qui commence Exigir, de laquelle le concile de Trente dans ce décret ordonne l'exécution" eflle vingt-quatrieme canon du fecond concile de Lyon tenu en M. cc. LXXIV. rapporté en ces termes dans les canons de ce concile... Exigit perverforUtTI audacia ut non nmus folâ delittorum prohibitione con– tenti , fed pœnam etiam delinquentibus imponamus. Conilitutionem itaque feli– cis recordationis Innocentii Pap:r IV. pr:rdecetToris 110ihi editam fuper non re– cipiendis in peeunia procurationiblls, & fuper receptione mUllerum , vifitantibus eorumque familiaribus interdiéta , quam multorum. fertur temerÏtas prxterire , volentes mviolabiliter obfervari eam decrevimus pœn~ adjettione juva~dam ; natuente~ ut ul11ve!fi & finguli qui ob procuratlonem, ,fibl ratione vj{itationis <4bjtam, exigere pecuniam, vel etiam à Tome Il. des Archevêque.r. TIr. II. 110 volente rccipere, lut a1iàs couH:irutio– l)em ipfam, recipiendo munera, five vifi– tationis officio nOll impenfo, procuratlo– nem in viétualibus, aut aliqü!d aliud pro– curationis occafione viobre pr;:eCumpfe– rint, dllPlum ejus quod receperint ecc1e– fiy- à qua id receptum fuerir, infra men– fem reddere teneantur ; alioquin~x tune patriarcha, archiepifcopi, epifcopi, du– plum ipfum ultra pr~ditl:um tempus ref .... titu~re differentes, ingrelfum fibi eccle– ft;r interdiétum fentiant. Inferiores vero ab officio & beneficio noverint fe fufpen– fos, quou[que de duplo hujufmodi gra– vatis ecclefiis plenariam fatisfaétionem impendant , nulla eis in hoc dantium re– miilione, liberalitate , feu gratia valitura. Cette conftitution efl aujfi rapportée dans le troifieme livre du jèxte: elle eft le chapitre fecond du vingtieme titre, de cenfibus , exaétionibus & procurationibus. Le décret du Pape Innocent IV. que le fecond concile de Lyon 1,.'eut être o~(ervé, re– gardeparticuliérement les vi/ites que les arche– vêques peuvent faire des diocefos fuffragans. Il efl d'autant plus à rC,7Zarquer dans ce recueil;, que les ajfemblées du Clergé de Fran– ce en ont auffi ordonné r exéc:Ltion ; 'voici ce qui en efl rapporté dans le fexte " fous le mé'-– me titre de cenfibus;, chap. I. Romana ecclefia : & infrà, ftatuimus J ut quilibet archiepiîcopus fuam volens vifitare provineiam, priùs ecclefiz fUéE capitulum, ac cÎvitatem & diœcefim pro~ priam plene vifitare _procuret : nec fit [0- Iùm erga majortlm, {ed etiam minorum ecclefiarUl)1, nec circa clericorum tantùm" [ed etiam populorum vifitationem inten– tus. Et fi commodè vel abfque difficul– tate accedere ad unamquamque non po– terit, de pluribus locis ad unum congruum clericos & Iaieos fiudeat convocare l ne in illis vifitatio pofiponatur. §. 1. Deinde liceat ei per totam provin... ciam vel ejus partem vifitationis officium exercere , civitates & diœcefes, fuffraga– neos fuos & eorum fubditos, cathedralium' & aliarum ecclefiarum capitula & mona[– teda, eçcleftas & alia religio[a & pia loca" cleros & populos liberè vifitaildo;, ac pro– curationes à locis tantùm recipere vifiratis. §. 2. Ex quo tamen aliquam de ipfis' diœcefibus vifitare cœperit, nunquam poilea, five totam, five partern ejus vifitaverit, revertatur caufa vifirationis ad illam ; priu[quam omnes reliqux ip- - ... fius provinci~ diœcefes in toto vel in o e-Médiathèque | Histoire Provence | YM_054 (02)

RkJQdWJsaXNoZXIy NDM3MTc=