Recueil des actes, titres et mémoires concernant les affaires du clergé de France : Tome 1

117 Des Cenfares qui ont été faites ou re~ues cùm el1 olEcio teneretur claram. pro.~rre I 1. fententiam , generalibus <r<;1u1voc11gue verbis adhibitis dat locum ex1fi1mand1 fe non aufum elfe clariùs loqui tanquam er– rare merucntem.... Atque illud in fenfu ohvio ejufdem Pontificis magis adhuc gener;le ell & vagum, quàm verba Ale– xandri VII. in Jénfu à lanfenio inrento . ... Epifcopi. denique gallicani libertates eccle– fiz galhcanz fub earum alferendarmn fpecie labefaélârunt , fuper recipiendâ conUitutione Innocentii X. contra Jan– fenium. 3· Aliquam huic malo medicinam attu– Iiffe vidcbatur Innocentius XII. in bre\•i fuo , 6. feb. 1694.... Verùm mitigatio– nem illam przfumptam non parum ex– tenuavit brevi 24. novemb. 1696. ubi Pontifex difertè negat confiitutionem aut formularium Alexandri VII. brevi fuo alterata aut reformata.... in aliquâ minimâ ejus parte.... Nec placet eorum opinio , quz ex ipfo primo brevi 6. feb. 169+ edito aliquid mitigationis circa faétum tentavit exculpere.... Sed & ni– hilo majorem in quzfiione juris progref– fum faétum elfe jam quoque convenir ofiendere. 4· Circa condemnationem Auguftini Jan– fenii opus elfet collatione regulari habità "'el coram judicibus à romano Pontifice, vel à Rege datis .... Nondum omnes in– rerierunt qui fciunr deliberationes ( de Janfcniano negotio ) quas nunc epifcopi ut regulas fuarum hodiernarum delibe– rationum ( circa novum quietifmum ) fumunt , Cleri Gallkani zternum fore propudia. Cenfura. H.t quat1tor propofitiones quihus inquieti lzomines lmtocentii X. & Alexandri V II. conftùutiones , lnnocentii quuque XI 1. brevia &quijfima & ah omnihu• approhata apertè concemnunt , epifcopos gallicanos re– husjudicatis adh4rences i1zcej {u.nt maledic1is~ & caufam hanc de integro retraBari poftu– l~nt, t~nquam tot conftùutionihus apoftoli– c1s, etzam accedente ecclejiaru1n confenfione, eau.fa nondum finùafuerù, f<.1/fa fane, teme– rarzL_, fcandal~fa , cuntumefiofa in Clerurn. . Gal/icanum, 5ummo• Poncijice. fi in uni– verfam ecc!ejiam, fchifo1ati'4 fi ~rroriov.s 'ondemnatis faventes, ~ DE G RAT 1 A. f· A Xioma illud theologicum , faciemi quod injeeft Dcu• non denegac graciam, non folùm verillimum efi, atque dothina: Ccripturz , conciliorum & patrum maxi– mè confentaneum : verùm etiam per illud fignificatur obligatio quam Deus habet d~ndi gratiam facienti quod in re en' nec folùm facienti quod efi ex fe viribus . gratiz , fcd ctiam illi qui cùm non ha– beat gratiam, facit quod in fe ell: viribus naturz. 6. Qui ramen opera viribus folius natur:t elicita omnino Uerilia funt arque inca– paC'Îa merendi dona intrinfecè & theolo– gicè fupernaturalia : idco dicimus obli– gationem quam Deus habet conferendi gratiam facicnti quod efi in Ce viribus na– turz , feu viribus gratiz purè naturalis , five no.n theologicè fupernaturalis, non oriri ex bonitate talium operum , aut ex ullo merito live condigno, live congruo, quod inlit in illis operibus jn ordine ad gratiam ; fcd ex paéto inter Chrillum fidejufforem noll:rum & Patrem inito, ad gratiam horr:inibus confercndam propter Chrifii merita, refpiciendo ea naruralia opera ut purum tcrminum, non ut meri– rum ullum aut rigorofam conditionem. Cenfura. H.t du.t propojitione., quâ paru caufam difcernendi interjuftos &·non jufto• in opera merè naturalia, referu.nt , Ji:mipelagianif– mum i1zftaurant mutatiJ tantùm vocihus. P<.1flum autem quod inter Dewn fi Chrif . tum afferitur , commentum eft temerarium, er1·oneum, nec foiù.m tacente , fed etiam ad– verfante fcriptv.râ & SS. patrum tradùiont prolacum. 1 I 1. DE VIRTUTIBUS THEOLOGICJS. D E F 1 D E. 7· H Omo nullo unquam vitz fuz te~-1.ALEl·'' 11 • pore tenetur elicere aétum fid~ .' fpei & charitatis, ex vi przcepcorum d1v1- norum ad eas virtutes pertinentium. 8. • Satis etl altwnlideifemelinvitaelicere. ;[j 1 ••• • Cenfura. · http://e-mediatheque.mmsh.univ-aix.fr/ [YM-54-01] Corpus | Histoire de Provence