Recueil des actes, titres et mémoires concernant les affaires du clergé de France : Tome 1

8 5 Des Ce11fares qui ont étéfaites ou refues . s 86 ~occt homi,iem per i!!ud recipere aug- po!Tcr D. Doélor demonlharc conJeélu~ mentum & incrcmentum, quod tamen 1ta ram meam & argu!nentum no~ elTc œquc · 11·g 1· 110 n [)OtcH ac fi hoc facramen- vahdum, aut mag1s valere CjU·•m fuum? 1nte 1 ' d b · d N · · · ~ 1 tum eÜèt unicum medium a o unen um ov1m~ emm 111 perfliecur10pe a 1q11~d e·ufmodi fpirituale augmenrnm, qu1a per lapfos ene, fed non po umus _c1re, quo JI. r enta & ordinaria Dei auxi- lapfi finr ex defeétu confirmauoms. a 1a 1acra111 ' . 6 lia potfumus recipere elfeélum eJufJem Num. 1 • . '· ux latur in confirmatione unuf- D. Doélor non debebat doél:nnam grarnr,q ' '. , d , d·,r . 1 ,. d ( ·11 1 quifque fecundùm menf~ram grau:" a a eo 1mci em 1un ar_e uper ep11~.o am, Deo communicatx, JUnéla c.ooper1no~e quam,, u,t fuppon~ , 1pfemet no\ IC non liberi hominis arbitrii, licuu apolloh 1n e!Te a<;1eo authenncam , ut. fuper eam Penteco!l:e, cùm extraordinarii menfurâ fundan pollit punél:um doélnnale. Spiritum Sanélum receperunt abfque fa~ . lbzdem. . , cramento confirmationis, rem facramenu Ex qu1bus ommbus ev1de_ns ell:, _quod " r ainento non e!Te perfecrum chnlhanum m eo une 1acr · r;. . · · s ,., Num. ;. . ~enfu, 1 cz.lcet 7ue1n tnrena~t . ~1.~m_en.r, Nec auxilia aél:nalia, nec mouoncs m eo fenfu non _fit res adeo. ~ernb1lis, ac gratix nece!Tario funr ita alligatx uni verba fonare v1dentur; pn.ufquam d1f– facramento, ut non pollinr fimiliter tri- tintèè & 1n vero fenfu explicentur. bni per & propter (ufceptionem alteriùs. Num. + Starns rcliC1iofus conliJeratis fecuris merliis , qu:r 'habet ad perpetuum aug– mentum in gratia per continua merita bonorum operum, & per frequentem re– ceptionem aliorum facramentorum, non minùs forrem reddit hominem , ne in perfecutioné deficiat, quàm fola receptio confirmationis communiter cenferi potell: forrem reddere populum inter continua pericula & ditlraéliones in mundo de– gentem. Num. 6. Fuit aliquando perfecutio in nos gra– \'i!llma, & tamen faxir Deus, quod nunc potl~mus cernere zelum, fervorem, cha– ritat~m & conlhntiam, quam eo rempore carholici oHcnderunt abfque facramento confirmationis. Non judico temerarium aflirmare, à quo Anglia epifcopo gavifa ell:, plu~ damni catholicis in generali con– tigi!Te ex difcordia & frequenti charitatis amiffione, quim habuerunt commodi pet folum facrementum confirmationis pau– c1s collatum; & quorl ex hifce difcordiis pl ures fnbierunt periculum labendi, quàn1 ex defcélu diéli facramenti. Num. 7. Si affirmarem quod plures exponi pof– fent periculo la~ndi ex augmenta perfe– cutionis à feipÎÏs voluntariè caufatz quàm ex defeél:u confirmationis, & quod propt~rea_ ,Catholici non po!Tent falvâ confc1ent1a epifcopum arlmittere ob fo– lam co":fitmatio11:em, fuppolito, lieur in przfentr fuppommus, quod perfecutio eâ occafione ingravefceret, quomodo DE STATU EPIJCVPOJ(UM, cu.ratorum & regularium. Ex quzll:. f. Num. N Egari non debet hominem facien– tem opera aliorum perfeéliva, ac– tiones de fe przll:are meritorias, & de fe perfetèivas operantis : nihilominus nifi etiam fiant cum perfeélione, quod con– tingere non potell:, nifi homo aliunde pe~feélus fit, m~gis aprz Cunt ~ocere quam iuvare, ranone magnarum imper· feél:ionum & variorun1 periculorum , quibus ex mala executione tam nobilium aétionum homo ipfe obnoxius e!l:. Ibidem. Hinc fuit quod omnes viri Canéli adeo 'conati fint tam altam dignitatem decli- nare. Num. 4. Licèr epiCcopus fecularis fit tantùm in ll:atu alios perficiendi, ramen epifcopus regularis ell in ll:atu feipfum perficicndi, & alios. Ihidem. Illi religiofi, qui de inll:ituto fuo prz– ter perfeélionem propriam incumbunt etiam proximis juvandis , Cunt in Hatu tum feipfos tum alios perficiendi , & p<1.ulà poft : Ejuf1nodi religioli, non folùm in quantùm attendunt propriz faluti, vc– rùm etiam proue profitentur alios juva· re, funt propriè in ll:atu , quia perpet_uo obligantur operibus utriufque generis ; & in quantùm mittuntur ad proximos JU· vandas , hoc refpeélu cxcellunt curato5 feculares. ' http://e-mediatheque.mmsh.univ-aix.fr/ [YM-54-01] Corpus | Histoire de Provence