Guesnay, Jean-Baptiste; Denys, de la Sainte Baume : Provinciae Massiliensis ac reliquae Phocensis annales sive Massilia gentilis et Christian [suivi de] Response a une lettre intitulée : Les sentimens de M. Jean Lannoy, &c. sur le livre que le P. Guesnay Jesuite a fait imprimer à Lyon sous le nom de Pierre Henry, & intitulée : Auctarium historicum de Magdalena Massiliensi advena

Decretum 1 I~ ars 'Iertltll. l de ttft. IJnim~ cap. 1. /8 p ,nHtlr qui nam 'ic,~et, c qui aliam. Cano Eccleliaft. i)j{b 1. & Cah. C:uholica EccleCEt Ccrip'lu.. • ' ·.:•• ril':'. =-c. ~an) qui km, qua: dlCitur [:lcra feu V 'rbu.m D.ei fCriprum ,.libris qui Canonici nominanrur cominere ~ (011/1 0 1./. , II 1 cl b d d' ~ü4rt'Ll1lr J (ubrilirer & opiosc. Be al minus ln conrrouerl1a e Ver 0 Dei. Tra i'tio iClrur id Clmne, . ap.l. q'.lOd inirio {ola voce à iUlts C'onditonbus Frodirllm, ad nos veluti per manus pert1~nir, licet poneriras i lud fcripto compl xa {ie. Can.Ecclc{ins. Dift.I 1. cuillfmodi dl: in facrificio Milfre mixtio aqux cum VlliO, Cano J. De c n[ccrat D fi. 1. 0cul rum clel1:lrjoad exemplum Chrifii Can.Cùm ~1anha,6. Ex– r[1. De cckbrar.~Ji1alTn~. T~Î1:;l jml11~~bC' B.a.prifatorum 5=an. Ec.clefiafi. D.ifr.II ..Traditio m~l[iple.· (fi,(llimo. ab aut onbus, alla dlUma efi a Chnfio Deo hom~ne, Ollta Apof.i:01tca, alla Ecclefiafilca quz rotl Ecclclia: (eruanda rradi[t1[, vt obferuario fe1torum prretipuorum, rcfie S.Augufiino Epift 118. vel tl.1(!trm tantùm r.b aliquibus Eccl (iis, vr ieiuniulU Sabbathi Roma: à S. Petro cradirull1 , air S.Augu– fiinus epill:.86. Secundo, à mareria, quxdam efi de fide, Sacramenris, Sacramenralibus, atia de mori- 71-7.. "n. ::,,;. bus, vr qllod iiCTl1um crucis fit in fonre pingendum. Tertio, à rempore alia perpetua, alia temporalis, liI~"f' cp. %.. Q21HtO ab oblig. rione, alia nccelfaria alia \i?era, de qlliblls ibidem Bellarminus & P.GueCnay Difqtli~ r::C~I'O:" ~e Gt. cap.' 4. Con (uetudinis ius defini{ ur à Tulllo,qllod, 'lJoj,mfllt~ omnÙtm fine '~g~ fi1tt Jiripta flue non fèri~ ~~U;iJ. 67' ~ pta vetufl,tf c01'l1probltuit. vel vt h1fra ab codem ibidem. Csnfitet1tdine iuuft quod imiter li. n.mmurli, Efmn aluit & maif,u ficit VfU4. 1<*. Ne ergo frulha rliccmur) obfet1l0 qurecl1rnque tandtm (it Tradicionis germana norio. Primo, certum erre prxter [cripturam Sacram feu verbum Dei Ccripmm adminendum eriam elfe Dei verbum non (criptllm , fiue cradiriones Eccldiafiicas qua: mm ad fidcm tum ad mores & rirus Ecc1efia: perti– nent. N que hoc negat am ncgaleporefl: Launoyus , de craditionibus in genere , nifi Ctlln Luthero~ Call1inc, Brentio, Chcmnitio, quod abfir, ciurn(fee Caeholicam fidem. Seculldo) Certum dt camdem vim h.lbera tradirioncs illas, qu;un Decreta & Confiitutiones Ecclcfi:r fedpras, nam etiam in Repu– llica ciuili eadcmvis dt conluetudinum spprobar:lmm,& legum fcriprarllm,vr patet Dlft. 1 .Can.Con– [u rudo & L. Dinrm11lim ff.de lt'gibus.Monftrandum er~o dt aGuerfario nunc exrare, ae po(fc cerro de lI10nlhari Eccldi;tfric:ll11 traditionem vniuerfalem de aduenrn Magdalenx in Gallias • :le eenitudinc Sanrnaximincnfium eius reliquiarl1m , quod Lipfanomafiix inficiatur pag. 71. vbi traditionis nomen, id. non modo non mcreri fed ctiam verre rradirionis maiefiare Jamnari firmieer alfeuerar. 1 r. Argumenror igirur ex regl1lis ac notis, dequibus confiar inter Orrhodoxos ql10d per eas in co– gn;tionem verarum Tradirionum \lenire poŒmus. Primo, ~ando Eccldia aliquid [eruat , qtlod ne– mG> conftimere pom.::rir prreter ipfam ,1Iufquam tamen feripturn inuenitur , nccdfe eft dicere ab ipii3 primariis eiulèlen 1 Eccldia; infiittltoribus fLl1(fe rradirum. Hzc eil Auguftini regula contra Donatifbs. .À1~g. lib. 4. Exemplo (ir ieiunium ~adfagefil ~z , quod demon(hamus à Chrifto vel ab Apoftolis inftiturum, contra DOlla. quia furCutU verrus a[c~ndelltJs; & quxrentes orîsineln ipfius non inuenimus, nifi rempore Apoftolo– rift·cap.2.+, mm. Pari rationc fi à ChriA:i or~ ad nofharn vlque cetatem , Sexdelï:im inreric:ti:a ra:cula percurra.~ mus, & originem <il1xras hui us traditionis 'lu:tm tuemur de Magdalenz nauigatione & MaŒliam ap– pulCu, non aliam deprchendes(am li deprehendis , cenis eam nobis indiciis demonftra ) quàm il pri– mariis Epifcopis,& inf1:ituroriblls Ecclefiz; in Proumeia Phocenfi. Alterum argumentum à communi apl1d omnes genres pel' amnes xtares, Doétorum fiue in Concilio generali, liue feorCum Ccribentium conlènfu defumitur, quod nemo refragabirur elfe potentiffimum & ve Tertullianws fcite dixir, Omni literatHr4 notim ,omni fditione tJulglltilU, toto homin, m-rim. Ratio cft quia fi omnes Dottores Eec1efia:, ctlm in aliqua fentcnria fiue de fide Gue de moribus conuenillnt, errarent ,ro(a Gt:niiitcr Ecclelia erra– ter, quippe DoétoLes Cuos fequi rel1etur, & fequimr. Atqui de Magdalena Maffilien(i adncna , amnes haétenus Sapienres , ipCumque etiam vlligus in omni pene orbe Chrifliano rradirionem noŒr:llu fem– per notiffimam ac nobiliŒmam habuillè , late oHendir P. Guefnay tum ilil Brcuiario, rum cap. 7, fe– quenribus Di[quilÎrionis fu~. Neque verilimile vllo patto eft, tor ac tantos viros ad hanc dicm ab omni rerro ~ratc hallucinaros elTe, eam formando ex Hebra:orum Chriflianorum flore colleétam , & deduéhm in Gallias j Magdalena vel Maximino du(;c, Coloniam, ql1Z fit incongrua,!& verx tradirio- ni non quadr~r. Tcrtio. Id fine dubio credendum eft ex Ecdeliafiica traditione proferri quùd pro tali haberur in iBis Ecdc-Gis , vbi & cominuata & integra fu,ceffio ab Apoftoli5 perfellerar. ~are fi in ~diqua Ecc1eGa afcendendo pel' Epi[copos fibi inuicem fuccedcntes , pcrueniamus ad ApoH:olum vel AP.ofiolorl1m di[cipulu aliquem, & non l'omt ofrendî quvd vllus eorum Epifeoporu1l1 inrroduxerit do- éhmam, fiue morcm ac ritum in ea Ecclefia vftratum , cerri fumus ibi conferuari EccleGafticas rra– ditiones. Hanc regulam pra:fctipfilTe Itenceum alTerit Bellarminlls loco eirato. Tum de Tenulliano ac Cypri.ll1O refcrr P.Guefi1ay in Brcui:uio Di[qoifitionis. Omne genil/Ad originem {11>tm cenflri oportere; Atque d.deo in hifioricis difceptarionibus de Magdalena: percgrinarione, obieu. fepultura , ex ipfis Ec– c1eharum folltibus, à quibus rradllcem fidei & femina rraditionis cxterx exinde Ecclefia; mutu:Ha: [unt,. & quoridie n~~tuanrur,non ex imperitz rurbéE rumu[culis tanquam riuulis longe lateque diffl1fis, b • hauflel~dJ. erre ratlonuLU momcnra & argumenta cau[arum. Sed in Ec(;le{iis MaŒlienli, AquenG, ]rw4..li +~ AIr. r t;~P'3' .re. atenu, Auenionenfi alcendere licer per Epifcopos ab Apofiolicis v[que duél:os temporibus, ac libi mUlccm Cuccedcnres , "& non potdt ofiendi quod vllus eOl"Um Epifcoporum , imroduxerir reliquias & cultum élC venerarioncm publicam reliquiarum Maximini. Lazari, Martha:, MaodJ.lell~ , aut finxe– rit indici3 illa & 'fe(1:igia 10corUlTI qua: in eorum memoriam venerationi bJ.bem~r in Prouincia Pho– ce~~i, aur primus ediderir M 1 55. Codices, & veterum Brellia.riorum Leétiones qu~ in publicis tabll– Llt:~lS fcruan~LH,~rgo cum ifia cclebrem,qllx nulla EccleGa pore-il: ce1ebrare nifi publica lX legitima' au– tomare Gnt Illftltura, ncce1fe en diccr id Ecc1efiafiicis craditionibl1s ceniŒrois, firmari, etiamfi nu[– ~ua.m id legeretur. 11. Pofiremo maior erit cerrirudo, li ad Eccleiiarum huillfmodi panicularc:s rradiriones, Romance 9t1~que liccIeliz panicularis rraditio acce(ferie , & idc:o The6dofius I. cundos populos C. de r1l111ma "r~niratc & fidc Catholiea, iubet Offines f~(t1are eam fidcm quam pra:dicabanr , /lO C mpore D amafus Roma:-, e-Médiathèque | Histoire Provence | YF_038 (3)