Guesnay, Jean-Baptiste; Denys, de la Sainte Baume : Provinciae Massiliensis ac reliquae Phocensis annales sive Massilia gentilis et Christian [suivi de] Response a une lettre intitulée : Les sentimens de M. Jean Lannoy, &c. sur le livre que le P. Guesnay Jesuite a fait imprimer à Lyon sous le nom de Pierre Henry, & intitulée : Auctarium historicum de Magdalena Massiliensi advena

5 MafIllla Gentilis~ Liber 1. quas a Barbaris OCCl1patas ingenti ptœliorunl felicitate refl:ituit. ' . occifis eoru~ n:illibus feptingétis captifque rexaginta oppidis defigna!fe iugera a~ dOCU111~ vfum exerCltatlOnem– que ampefi:rcm,vbi infi:itlli vinca: po!fm'1t. Vineas, inqmt EutroplUs, GalloJ & PannomOJ habere permifit,opere 1ttlLitdt'i Al,Jlttm MomemaptJ.d StrmÙlm Cr Atlre~m, apud.~œGa~n fupe– l'iorcm vmeas confeuir, & Prouillcialibus colendas dedit. Iam emmTarqUll1JO Pn[eo Ro– InanOr111l1 Rcge Gallos vineta & olil1eta habuiffe explorata, Maffilieniilllll docun~el1to fimul & exemplo, nempe annis vno & fexaginta fupra oébngcntos ante xtatem Pr.obl 1~11­ peraroris memorix prodidit Scrabo,qui& eundern dllcencorun1 ac duorum fupra kxaglll ta [patio allnorum doLhinx auroritate ,& vt mihi vifllm dt, exprrientia rerum antecdTit. Maritimos pra::fertim milites Maffilien[es collaudat Cxfàr traératu De bello ciuili lib. . .1>1 ajftlienfis vji L. Domitij ron(ilifJ , naJl,(S tongtU expeditmt nltmero feptemdut~ , qlJamm erllnt 'Vntiecim tellte,multa hi! minora natûgia addttm ,VI ipfa muttttt"dine noJfra dafu terreatrtr. Simi– liter Strabo lib-4.Habent MafJtlienjès etùlm nauillia & armamentarit~m, oltm cti,1m naflÎttrJ),tli morttm acrtJtlchindYtt1n 4d naulgafiones & ad oppllgnd,tiones Vrbirl111fdé/arum copia prd!ditifueriit '1uibUJ & contra Barbaros fi tuebantrlr,& Romanorum flcietatem p4rttteerunt.Monranorum idem pen~ Ortu,; & ordo fuir qui Albicorll. De his exfar de bello cil.lili lib. 1 .quibus,inquir,man– datis acceptis MaŒlienfes portas Cx[ari clau[erant Albicos barbaros homines qui in eo– fum fide antiquitus crant, monte[que fupra Maffiliam incolebant ad fe voeauerant, fru– menrum ex finirimis regionibus atque ex omnibus caftellis in vrbem conuexerant, armo– fum oflicinas in vrbe infticuerant muros) claffem & portas reficiebant. His adiiei tertia diuifio poteft Parriciorum, mfticorum, &. opificum, quos Athenienfè~ difrributionis huius fi:udioll obferuatores, Év ~ltTf;J'~,nr.J[-(.op~ç, & Lllfj,l'dp'}~ç nominarunt, ac pri– mos dignitare, feeundos v[u, tenios multitudine prxftare in ciuitare, teH:e Plutarcho ll1 Thefeo, v luerunr antiqui. DionyGllS fic. [cribir. In Athenienl1uffi Republica Patricij ap– rellabanrur viri ex illuftribusfamiliis oriundi & polleares opibus penes qU05 fuerit ciuita– tis regimen, cxteros ciues rufl:icos) quibus nullulTI in Republica fuerit [uffragium. De Ro– manis ql,lÎ hanc diuiGoncm ab Athel1ienUDl1s-fump[erunt, pof1:quanl Romulus di[creuit potiorcs ab l11ferioribus,mox legibus laris prx[cripGt quid vtri[que faciclldum, vt Patrieij (acra marent, Magifi:ratus gcrerent, ius redderent, [ecum Rempublicam adminiftrarenr, ;rc~ vrbanas obirent. PlebeiJ verô ab his negotiis immunes, agros colerent, pecora alerent) exercerent qu:dtuo[a opificia. T um Patricij cOl1l:lOcati à Regibus Prxtor quemque fuo ap– pellabat Bomine, plebcios vero minifi:ri quidam corpibl,.1s.bubulis concinentes in concio– nem c~ntrahebant. Et alibi de Patronis & clientibus quos Afiatico more Maililicnfes communem quençlam in v[um atque exemplum adduxi!fe verifimile videtur,commenda– uit, inquit Dionyfius ibidem, Patriciis Plebeios optione cuiqne è vulgo data, Vt quem vel– let Patron m fibi legeret. Et inter alia conferens hunc morem eum The!fallorllffi & Atheni~nfium Prifeorum inG:ituro, ait Romulum hoc negotium appellationc decora co– honefi:alIèappellando patron~tum tutelam pauperum & hllmilium,addidiffe etiam vtri[q; cornmoda .officia. Nam patronos oporrebat cliemibus rcfpondere de iure cuius illi rudes client, & ab[cntium xque ae prx[enùum curam gerere,facienres quidquid pro filiis paren– tes (oIent facere. V iCIŒm c1iemum erat patronos iuuare, elocantes filias fi his parum dfe pecllnix, & ab hof1:e captiuos redimere vel ip[os ve1 eomm filios, IDulélas publicas pecu– l1iarias pro db foluere,publicorllm irnpédiorum qux MagHhatuum honorumve cauCa fiul1t e!fe participes, non [olùm quam coniunétos genere. Commune autem vtri[que erat ne fas e!fet alteri accu[are alremm ,aj.lt adt er[um dicere tefi:imonium) ferreve [llfFragiulTI, am eenfcri inter inÎlnicos. ~od G quis deprehenfus efièc aliquid horum facerc, teneba– rur Lege de proditoribus l conmétumgue eius criminis cuiuis licebat vt Diti [aemm 111– teriieere. Et maxima taus erat nobilium habere clientes quamplurimos, ingcn[que ccrta– nlen erat ne vincercmur mutua gratia & beneuolentia, dum clientes patronis nul1um nc– garent obfequium, & viciŒm patroni nullo eorrumpi poffent pretio ,vt clientes mo 1 db.ri finerent. Nec tantum in ipfa vrbe plebs tuta erat patrieiornm patroeinio, (ed & Colonia– fum & [ociarum arque amicamm ciuitatum & bello [ubaétarum qu~que [uos habebat pa– fronos quofeurnque vellet è Romanis citli.bul). Et [~penum~ro Sen:1tus eontrouerua'i citli– tarum ac gemium ad carnm Parronos remiGt orurnql1e iudicia rata habUlt. Rufi:ici appellantur qui rura& ql1idem colendi Ca.U(~l haberent In tribus a[enbebantur ira Vt tribu nihil aliud quap.1 pars aliqua vrbis vcl agri MaŒilienfis e!fet, eaque habitatio– l1em fequeremr & murata habiratione mutarctur,quiq; 111 agris,iidem in aliqna tribu cfiènt. fiquiçlem tot ferc fufhcx tribus quot partes agn l1pmerarentLlr. ompertllm quippe erat a omn e-Médiathèque | Histoire Provence | YF_038 (3)