Guesnay, Jean-Baptiste; Denys, de la Sainte Baume : Provinciae Massiliensis ac reliquae Phocensis annales sive Massilia gentilis et Christian [suivi de] Response a une lettre intitulée : Les sentimens de M. Jean Lannoy, &c. sur le livre que le P. Guesnay Jesuite a fait imprimer à Lyon sous le nom de Pierre Henry, & intitulée : Auctarium historicum de Magdalena Massiliensi advena

If _ DrG. RENATI rv ' cc 1 e fj a nie i NICOLAI 1. EPISC. 4 7 5 E'{ C 1f T.Pru· .14, AN. 1. Mariarum ad Marc, in ~lgrorum Camari~ InCuLe finibus, Rehati Regis precibus & Ni– (obi V. auroricare , vt C 'pr;l meminimus , Diuarum 11ariarum reliquias qu~ in fubte ra– Dca Ülccb:lnt, a1[O IcuafTe laco an. 44~' Anceriorem demurn Francifcana: Bafilic~ par– rem Aucni ne, vbj fcpulrus iacet, egrcgia liberalitélte [ubfhuxit. De 10ann vero Rc– gienu Epi(copo cognomcnro FafTy ciufdem ConciliJ Aétis fub(cripro , illlld ad rem no– fham,quod Auenione Carrnclitarum ardinem amplexlls, camùm in ea religione profecic v[ brt'lJi remporis interuallo rotius ordinis Cui Gcneral's Miniflcr Capituli Generalis Ra– tj(ponx in Germania celcbrati aŒcnCu. dic ipCo iàcro[anél:o Pcnrecof1:es no tam hominum vocis quam Spiritus (anch intpiratione fuerit e1eétûs an. Chrifh 143 o. eo enim in muneré GU1ra non folùm (ui ardinis laude.fed omnium pene admimtiol1e fe geilit~vt per 1 8. annos continuos nullus eidem in ea Prxfeétma fuerit fuffeB:us. Vnde Eugenio 1 V. [ummo Pon– rifici maxime chams fuit, à quo primo redis eius anl10 mitigationern quamdam Regul~ Carmeliran~ quoad efull carnil1m imperrauit. Tum Roma:: Comitiis ordinis fui Genera– }ibus conuocatîs anno T 449. tam mlllta pietatis & prudenti~ dedit teflimonia ~ vt in de– morrlli Michaëlis de Bolleriis (edem Reg~enfem a Nicolao V. eodcm a11no fuerit ordina– tus.Cnm igitur ex Cœnobio adPontificillm Regicnfe afiumprus efTct,fui Ordinis Ioannes' non eft oblitus imo. curn diéto Nicolao V. ob pr~claras animi dotes perfamiliaris effet, ab eo in fuorum Carmelirarum fallorem priuilegij ab Eugenio Papa iam diéto conceili, de ConfdIionibus à fuis religioiis al1diendis conhrmationern eillfdem Nicolai anno 2. & ab fodcm de Decimis ~ (uis religioGs non foillendis priuilegium obtinuit. Sed prx[ertim in proprio Auenionenl1 MonaHerio,vbi primum fxcularis habirurn & nomen exuerar, piera– ris & liberalitatls monumel1ta re1iquit, inter qua:' maximum xs Campanllm in Pontificij Galeri formam confeéhlIl1, quod adhllc ~ris fufilis opificibus admirationi dl:. Labrum etiam xneum prxgrande quod afferuand:r lufrralis aqllx in diéh Cœnobij Bafilic~ ingrd: fu adlmc v(ui dl. Plurimam ql10qùe ad facra myHeria & rninif1:eria peragenda vefrium fllpelleélilem, muIta denique a:diticia eodcm in Cœnobio, qux adhuc !e>annis Pr~[ulis Gemiliriis frcmmatibus Fulgent, à fundumentis excirauit. Anno '4 ~ 8. AlfonClls Rex Aré:gonix ad 5. Calendas Illnij obiitin cillitate Neapolitana ~tatis anno 66. qui te(!amento condira eum prolem legitimarn non haberer, auitiregni AragoniJ ha:redem reliquit [oannem fratrem fllum Nauarrici detenrarem ; Neapolitani quaii armis pani Ferdinandum ex fœmina coniugata pel' duplex adlllterium [u[ceptum. Sed Callixtus Ill. Pomifex auditaAlphonG morte regnum Neapolitanum per eius mor– rem vacare dccbrallit,& ad fedem Apofiolicam fel1di dominam deuolutum efTe, mandans Ferdinando iub pœna Anarhematis vt nequaquam fe ei immlCceret, vel Regem Ce nomi– naret. Nec vero folum à Callifro tunc faccilirum fuit Ferdinando negotiurn, verum etùm à nonnullis proceribus regni, qui Ioannem Andegallenfem Renati olim Alphonfi competitoris filium accerCewnr. Defunéta enim Ifabella Lotharinga & Ambara Renati Regis vxore Pius Pontifex fpe– ~;lb~[ anlmo rcs halicas vt fi qux inter regni Neapolitani proccres difcordix orirenrur, Ipfc ln Italiam tran[mitteret. Ica plane accidir,cum enimfecundo 10annam de Laual vxo– rem duxiflet Renatus al1no fa:-culi 59. F regofus Genuenfis Dux Principarum vrbis fe po{fe diurius rucri diflidens l Carolo Francorurn Regi tradic\it, quo mi{fus loannes Renati filius prxfuit & Alphonfo rnoriente LiguO:ica & ProuinciaH claffecum Ferdinando vc [upra di– crU11l eft AlphonG Cucceffore bellllm geilit, & fane r~gno ingc11ti prxlio viétor potiturus {perabarur. Sed dum mora inieéta bellllm trahitur ,à Francis defecit Genua arce tantum retenta. Renatus pateropem latuflls fundirur fugarurqlle. Ferdinandus animum virefque Iefumit~ focij amicique auxilia mittunt. His pene opprctfus 10anne5 Renati filius re1htit quidcm,Ccd eillS res turbari cœpt~ fenfim in i1:aturn detcriorem abiere. At exhauf1:o xra– rio militare vcébgal infiitucndum erat, in11:ituirque in Prouincia RenatUli codicillo decu– mana qtlod {ùmma volumate a Prollincia ibus penfitaturn dl: fpe regni Neapolitani po– tillndi, id vero minus fccllndis animis inilituturn voluere ArelarenCes, quod {Cirem fe ~ ql1ocumql1e veébgali ex paélis fœderibus immunes, nec cos larebat vndecim milliUn1 80– t~enor.llm [ummam ex thefauro vrbis publico in Neapolitani belli (umptus Renato concef– b~n~ Imo &. quod prxcipuum erat vrbis nobiliores 10anni Calabro fuis Cumptibus pra::fro flllffe Ccmper quotie de regni & Prouinciarum iuribus cerratum cft. Oblatu S ergo Rena– to ab l\rebtcnfibus libellu fupplex~vt ifrud xs collatitium minime per[olueren~ c,iues Re– natus \,[ gr~l[o erat in A rel :1rcn[es ~nimo edixit, codicillum decumanum mll1lme erga Arc1atcnfcs valiturum, quod Re(pl1blica ipiiuCque Reipllblicx procere ipfum a~ro ~oties r 4 lLlUlŒ'nt e-Médiathèque | Histoire Provence | YF_038 (3)