Guesnay, Jean-Baptiste; Denys, de la Sainte Baume : Provinciae Massiliensis ac reliquae Phocensis annales sive Massilia gentilis et Christian [suivi de] Response a une lettre intitulée : Les sentimens de M. Jean Lannoy, &c. sur le livre que le P. Guesnay Jesuite a fait imprimer à Lyon sous le nom de Pierre Henry, & intitulée : Auctarium historicum de Magdalena Massiliensi advena

3 8 ANNVS MASSILI./E J5 CHRISTI 429. CONDfTJt 102,6. Interim excitat eum Caftor Abbas Nèmaufenfis ad eden dos libros Dt inJ!itHtis Mona chor/lm quibus abfolutis adeo celeriter extulit fe Cailiani nOI1~cn ?mnium pene Academi– corum tum oCl1lïs lcélioni inrentis tum animis d étrina: adnuratlononc fufpcnus, vt cogi– tare quis poffet hominem qui ita fupe~ ~ztcros e.mineret criminationibus. atque inui~ia maiorem elfe. Attamcn Vt [emper fufplCIO dl:, CUluS affiarus temat vt plunmum affiCltq; indifcriminatlm omnes ;,neque fit haélenus vIIi conceffunl fedatis fluél:ib 1S • ventis, pro– cc1lis , turbinibus inter xmulorum fulmina & tonitrua honori vc1ificari {ue. Percrebuit etiam & audica dl: C.1I1iani detreélare laudes, & corrupere gloriam quam promcritus erat occauonc collationum quas deineeps ediderar & plerique fufpefras atque Î11l1ifas habere cœperunt. Fauit opinioni rcmporis opporrunitas;forte enirn accidit vt quo tempore libel– lus CJ.iliani cditus, à PelagiJ.nis in dicendi cOlltrouerfiam vocaretl1r Augl1frini doéhina; De vocatione & pœnitentia eleélorum, deque gratia prxueJnientc & alii., eiufmodi. QE;o– modo enim AllguH:il1uS tune temporis Pelagianos detriucrit & quantum Ecc1el1x Ortho· doxx profl1erît narrat Poffidius CalamenGs E pifcopus ipfil1s difcipulus in eîus vita cap. 18. HuillS occluone difputationis forte VfilS Cailianus cùm Î11 collatloilibus ac prxfertim col– lat. 1 3. de liberi arbirrij viribus & diuini adiucorij neceffitate paffim aliqna iaétalfet, qua: refellcrc & coargucre Al1gufrini doarinam de gratia adllerfufque cam Pelagiani[mum in– fcrre \'ldcrcl1tl1r, dillerfi animorum motus, vt cuique !tudia partium, vel expers a ftudiis erat animus, excirati Mafsilia:. Pars in Cafsianum vocem ac fiylum acuere,vt ex commen· tariis Pro[pel"i contra col1arorem manifefre Colligitur,ql1i etiam curn fuo collega Romam ad Cœleihnllm Papam inihtuit, icaque fil1diofe lpud eum ambo egerunt vt auroricate [ua Apol10lica ciufrl10di nugatoribns & Augufrini obtreéhtoribus ora obfrrueret vt diétl1m efr fuperiu5. No 1 alnel1 iÎne iniuria Gallos, Maffilienfes, & in iis Caffianum dici a quibu{dam Pe– Jagianx am Sernipclagianx feéb: autorcs & quafi fumma capita & fontes, eum haétenus pcrparum r~ipf.1. aut nufquam omnino aCClUate d 1 fputarum fllerit inter Dofrores , oper~ pretium hic me faéhuum exifrirnalli fi appoGtx fententix rationes examinatas 1110mentif– que fuis ponderaras in medium addueerem , vt his quafi immer{x veritatis vado pertenta- ' to 1 alritudine111 fidei Maffilienfis femper inuiolat~ tutius ae certius inuefrigemus. Scrutanti ergo mihi quxnam ad propolltum fubieétx cau[x à Maffilienfibus & Calliano fundh captis nomen ae n0tam depellere atque[ufpicionibus mederi pofIint,tres pr~cipuz occurrunt· 1. fumitur ex (crie temporl1m quibus oâm fe admi{cuerint & implicuerint anΖ mi homil1um, Pe1agianorum vitiis atque erroribus. Et ne quid agamus confufe, vt hoc ex– plicecur in l1ac difccptatione quod -quxrirur, varia illlus genera, ztatesj ~ inerementa di– !hl1guere 0rortet. ~i promifèue totum Pelagianjfmurn complexi funt vix oélodecim aUE vndeuigjnti anl10S viguerunt ,non enim atIte annum Chrifri 4°5. [uorum gregalium cœ– rus clanddhno fcelere conBare cœpit Pelagius,ql1oS tandem fœliciter compreffit Ecclefia, pbneque extinxit Cœldhnl1s Papa, an.4-l 3. in Concilio Carthaginenfi. Cùm tamen prior Zofimus anl10 41 8. prioris item Concilij Carthaginenfis aéla Synodalia ita confirmaffet,vt iam pcr totum mundum, qllod ait Profper in Chroni. fideles populi Contra Pelagium ana– rherna inclamatent. ~~are ex eo tempore non rolerabanmr Pelagiani, neque vt antea inter Catholicos confiHere, aut conuentns agere,aut palam eloqui, aut libros fuos diuulga– rt licebat impl1ne. Baronius an. 41 S. llum. J 9. Extat ~pl1d ipfum Honorij Imperatoris rcfcriptum mox latam ab vniuerfa Ecclefia cxcommunicationis prxdiétam fententiam con[equutum, his verbis. Illlperatores Honorius & Theodo.Gus Augg. Pa:lladio Pra:Eeéto Prcrtorio. Ad coJ7turbandt:m Catholiu fmplieittltü lucem fimperj}lendore rttditfl4tem doleft artM il1ge– mo nOtM7J1. fùbito emicttiJJe verfi~tiam perutJ!gatll opinione cognouimus. ob quam rem illtllrü tUIt Il.'c t !OYltas vic1ura in OJJ1l1e lfttUm, Lege nos Jltttuilfè cognoJèttl, vt pIJ!jiS ex 'vrbt primitus capitibus dogmatû exccrllndi Cœleflio & Pelagio,ji qui huius dt cteUro fàcrileg# fié/a/ores tjtJibufeumfJue t(JetS potflerint reperiri, aut de praftittl1t damnata ~liquem mrfu; proJerre flrmonem;, 4 qllocumqllc cof~ repti adcompetentem itldieem p"trahantllr. T um infra. Hos ergo repertos vbicumque dt hDC t41J1 nefindofie/ere confirentes à qt~i6l1Jèumque ;ubumu corripi dedutfofèJflC ad altdùntia1f1 ptJbliCltm ~romifèlU ab DmniblU Ilcettftri, ita vI probatiDl'Jem conuie1i criminJi Jlyl1t1 p!"bticlU infeq/ttlttlr, tpjis mexorati exilli deporta/jonc damnatif. Hafrenus Imperatar, quo faétum dt, inquic Poilldius C.l 8. Vit<r S.Augl1frini vt nonnulli cam e-Médiathèque | Histoire Provence | YF_038 (3)